เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนกลับมาจากงานศพตาแล้วเพื่อนเปิดรูปในงานศพให้ดูเรามัน:)พูดไม่คิดไปบอกว่า หน้าญาติเขาคนนี้ดูเศร้าสุดเลยแล้วเพื่อนก็โกรธเราเข้าใจที่เพื่อนโกรธเพราะถ้าเป็นเราใครมาพูดแบบนี้ก็โกรธเหมือน

เราเติบโตมาท่วมกลางครอบครัวที่ไม่ค่อยดี เจอความสัมพันธ์ที่แย่ทั้งความสัมพันธ์ของครอบครัวและคนรัก ตอนนี้เราอยู่ในจุดที่พ้นจากความเจ็บนั้นแล้ว เรามีชีวิตที่ดีขึ้น ดีจนเราอยากลืมเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้น เ

เคยคิดถึงใครมากๆ แต่ไม่กล้าทักหรือกลับไปคุยกันบ้างมั้ยคะ เพราะก่อนจะไม่ห่างหรือไม่คุยกัน มีปัญหากัน กลัวทักไปแล้วเขาจะไม่อยากคุยกับเราแล้ว เคยมีประสบการณ์แบบนี้กันบ้างมั้ย จัดการตัวเองกันยังไง

ตามหัวข้อเลยค่ะอยากมีแฟนที่อยู่ไกลๆแต่ไม่เคยออกจากบ้าน คุยกันในแอพก็ไม่รู้สึกเหมือนมันตายด้านเรื่องนี้ไปแล้วอยากรู้สึกใจเต้นเหมือน14อีกครั้ง

ครุ่นคิดอยู่นานค่ะ ว่าคนนิสัยแบบนี้เป็นบุคคลประเภทไหนกันนะ มาเข้าเรื่องเลยนะคะ คร่าวๆคือ รุ้จักกันมา 4-5ปี แรกๆที่รุ้จัก คือ เป็นคนรักสนุก ชอบเข้าสังคม เฮฮา ปาร์ตี้ กิน เที่ยว ไปไหนไปกันตลอด คุยสนุกส

มีใครไม่ได้ไปไหน ใช้ชีวิตปกติเหมือนทุกๆวันเหมือนกันบ้างคะ รวมพลคนเหงาแสดงตัวหน่อย  ใครไปเที่ยวกับครอบครัวมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ รอฟัง

เริ่มจากเราสนิทกับน้องคนนึงที่รู้จักกันมานานแล้วจนกระทั่งเปิดเทอมน้องเขาย้ายมาเรียนม.4ที่เดียวกับเราหลังจากเห็นเราก็ชอบมาเรื่อยๆมีพูดคุยสนิทตามประสาพี่น้องส่วนเราก็ไม่เคยคิดว่าจะได้คุยแบบบคนคุยพอคุยกั

ยังไม่พร้อมเล่ารายละเอียด ต้องการเพื่อนที่เป็นเหมือน เซฟโซน คอยเตือนสติให้กันได้ในวันที่คิดมาก #ขอบคุณครับ