สังคมต่างจังหวัดประหยัดมากค่ะไม่จำเป็นต้องมีล้านมีแสนก็อยู่กันได้

ในรั้วบ้านปลูกพืชผัก  มีสระปลา เลี้ยงไก่มีนาข้าววันๆหนึ่งแทบไม่ได้ใช้เงิน

ถ้าคนชอบเนื้อไปซื้อตลาดสัปดาห์ละครั้ง นี่ตนเองไม่ชอบทานเนื้อทานแต่ผัก โปรตีนจากพืช

ข้าพเจ้าเกษียณแล้วรับบำนาญเดือนละ 45,264บาท ตอนแรกใช้เดือนละหนึ่งหมื่น ช่วงโควิดนี่ออกบ้านสัปดาห์ละครั้ง

ใช้เงินเดือนหนึ่งประมาณห้าหกพันบาทเอง ใช้วันละห้าสิบบาทหรือร้อยบาทนี่แหละ

ตลาดมีกับข้าวถุง สิบบาท ยี่สิบบาท ผักกำละ5-10บาทเอง ในบ้านมีผักหลายชนิดรถก็เอาออกไปสัปดาห์ละครั้ง

เติมน้ำมันห้าร้อยอยู่ได้ตั้งสามสี่เดือน เงินเหลือแต่ละเดือนสะสมเป็นก้อนเอาไปซื้อหุ้น 4-5ตัว

ตัวละห้าหมื่นหุ้น เอาปันผลไปคืนเครดิตภาษี ไม่จำเป็นเก็บเงินมากมายขนาดนั้น

ที่ชาวบ้านตามชนบทอยู่ได้เพราะเขามีพืชผักพื้นบ้านรอบๆบ้านเขา เช่นเขาจะซื้อปลาย่างไว้

แกงปลีบ้าง แกงขนุนบ้างใส่ปลาย่าง ทำตอนเช้าหม้อหนึ่งทานได้ทั้งเช้าทั้งกลางวัน เย็นก็ทำอีกครั้งครอบครัวสี่ห้าคนอยู่ได้สบาย
ข้าวทำนา หรือทำแบ่งส่วนให้คนอื่นทำ

ส่วนใหญ่ตายเพราะชรา อายุยืนกัน 80-90อยู่ชนบทร่างกายแข็งแรง ป่วยแค่เดือนเดียวตายไป แม่ข้าพเจ้าอายุ 95แทบไม่ป่วยเลย

ป่วยเดือนเดียวเสีย.  พี่สาวแม่คนโต อายุ 99ป่วยเดือนสุดท้ายเหมือนกัน ก่อนหน้าแข็งแรงบ้านค้าขายออกมานั่งหน้าบ้านทุกเช้าคุยกะคนผ่านไปมา

พี่สาวแม่คนรอง อายุ 98ปี. พี่ชาย 97ปี ตอนอายุ 95พี่ชายแม่แบกมัดไม้ไผ่ขึ้นลงเนินสบายๆ. แม่ข้าพเจ้าอายุ 95มาบ้านข้าพเจ้านางยังถีบจักร

ปะชุนเสื้อหมอนเอง