เป็นห่วงนัก  คนอยู่ไกล  ใกล้โรคร้าย
มันกระจาย  อยู่ทั่ว      หัวระแหง
พาให้เรา    จิตเศร้า    เฝ้าระแวง
กลัวจะแฝง  ใกล้เธอ    เพ้อไปไกล

ทุกๆวัน     ทำตัว     ให้เป็นห่วง
กิจกรรม    ทั้งปวง    น้อยและใหญ่
เดี๋ยวไปนู่น  มานี่      ทั้งใกล้ไกล
ทำฉันไม่   สบายใจ   เมื่อได้ฟัง

ที่บอกไป   มากหลาย  ก็เท่านั้น
ด้วยว่าเธอ  ดื้อรั้น     เกินจะสั่ง
อ้างแต่ว่า   โตแล้ว    ขัดใจจัง
อยากให้ลอง  เป็นฉันบ้าง  จะเข้าใจ

สุดท้ายต้อง  ตามใจเธอ  เพ้อแบบนี้
แอบเป็นห่วง  คนดี      ไม่ห่างหาย
ขอให้เธอ    ปลอดภัย   ทั้งใจกาย
รอพบกัน    ให้ได้      ตามสัญญา




เจ้าอยู่ไกลเกินพี่    เมียงมอง
ระยะห่างเราสอง   ขวางกั้น
แสนห่วงใยดวงใจพี่  เป็นเช่น ใดนา
หลบเลี่ยงลี้พ้นภัยได้  พี่ก็  วางใจ


ฉันรู้เธอเก่งเกินใคร
ฉันรู้เธอไม่หวาดหวั่น
ฉันรู้เธอสู้ทุกวัน
ฉันรู้เธอนั้นอ่อนแรง
ฉันรู้เธอลี้ภัยได้
ฉันรู้เธอไกลสิ่งแฝง
ฉันรู้เธอหวาดระแวง
ฉันรู้เธอแสร้งยินดี

ฉันอยากบอกไปว่าห่วง
ฉันอยากหวงเกินหน้าที่
ฉันอยากเป็นสิ่งดีๆ
ฉันอยากเป็นที่พักใจ
ฉันอยากให้เธอคลายเหงา
ฉันอยากอยู่เคียงชิดใกล้
ฉันอยากทิ้งตรงนี้ไป
ฉันอยากให้ใจเราใกล้กัน

ฉันคงทำได้แค่นี้
ฉันคงทำดีแค่นั้น
ฉันคงเฝ้าฝันทุกวัน
ฉันคงเห็นมันลางๆ
ฉันคงไม่กล้าบอกรัก
ฉันคงห้ามหักใจหาญ
ฉันคงกลัวเธอรำคาญ
ฉันคงฟุ้งซ่านรำพัน

ฉันมันคนความรู้น้อย
ฉันมันคนต้อยต่ำชั้น
ฉันมันคนไร้รางวัล
ฉันมันไม่มีค่าใด
ฉันมันคนใจห่อเหี่ยว
ฉันมันคนเที่ยวฝันใฝ่
ฉันมันคนชอบคิดไกล
ฉันมันคนไร้ตัวตน




[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หลักเกณฑ์ไม่ได้ อินเนอร์ล้วนๆ