สวัสดีค่ะ คือเราอยากระบาย เราตอนนี้อายุ19ปี เรามีแฟนอายุ21ปี เราท้องตั้งแต่อายุ17 เราคลอดตอนอายุ17ปี7เดือน ก็คือเราก็เลี้ยงลูกตั้งแต่แรกเกิดแม่ช้วยเลี้ยง
ตอนที่เราไปเรียนให้จบ ปวช. เราเคยท้อไม่ไปเรียน คือเราก็ไม่ได้มีรถ แต่ป้าเราให้ยืมรถนะ แม่เราก็ไปของพักการเรียนให้เรา แต่อาจารย์เราก็ยังให้ไปเรียน เพราะเราเหลือแค่เทอมเดียว
แต่ขับรถไปเรียนก็ไม่ง่ายเลยนะ 28กม. และก็รถท่อดังขับในเมืองพัทยามันก็ไม่ได้ต้องเอารถไปจอดใต้สพานที่หนึ่ง และก็ขึ้นรถสองแถวต่อ เราไปสายทุกวันจะเราต้องไปแก้ ชม.
อีก 200กว่า ชม. ตอนเราไปเรียนนะเราก็ต้องเอาเครื่องปั้มนมไปด้วยและก็แก้วเก็บความเย็นเพื่อที่จะเก็บน้ำนมมาให้ลูก ลูกเรานะเกิดมาเลี้ยงง่าย กินง่ายอยู่ง่าย ตั้งเราก็ไม่ค่อยมีนะ
แฟนเราก็ทำงานตังก็ไม่เหลือ ติดเหล้าตั้งแต่อายุยังน้อย แต่แม่เราก็ยังมาอยู่ช่วยเลี้ยงลูกเรา เรารู้ว่าแม่ก็รักเราอยู่แหละนะ ตอนเราเด็กๆ เราก็คิดมาตลอดว่าแม่เรารักพี่มากกว่า
เราทะเลาะกับพี่บ่อยมากจนคนแถวบ้านเรียกเราว่านางกรี๊ด ก็เราโดนจิกแบบหนังหัวจะหลุด เพราะเราเป็นคนชอบเถียง เถียงกันเรางานบ้านเพราะเราชอบโดนพี่เราใช้ เราก็ไม่ทำจนได้ตีกัน แต่แม่เราไม่ได้สนใจอะไร จนพี่เราไปทำงานอยู่ ชลบุรี เราก็ยังติดต่อกับพี่อยู่นะ พอเราเรียนจบ ม.3 ตอนแรกเราไปเรียน ลพบุรี สมัครเรียนเรียบร้อยแม่เราไม่ให้อยู่ห่อโรงเรียนเราก็คุยกะพี่ พี่เราก็เอาไปเรียนพัทยา คือเรียกว่าเอามาส่งเรียนไหม? ให้ตังไปไปเรียน60.-เรียนได้เกือบเทอมพี่เราก็ให้เราทำงาน part tim ที่พี่เราทำงานอยู่ เงินได้เท่าไรเราไม่รู้ แต่ได้ไปเรียน40-60บาท รวมรถสองแถว เหมือนโดนบังคับให้ทำงานโดยที่เราก็เหนือยเลิกงานก็5โมงเย็นแล้วกว่าจะนั่งรถสองแถวมาถึงที่ทำงานก่อน6โมงเพราะจะได้ทำงานได้ 1 ชม. แต่พี่เราก็ไม่เข้าใจว่าถ้าเลิกเรียน5โมงรถสองแถวจะจอดรอ5.50รถถึงจะออกวิ่ง(รถที่วิ่งคนก็เต็ม)นั่งรถเกือบครึ่งชั่วโมง เรื่องการกินตอนไปอยู่แรกๆนะอยู่ดีกินดี พาไปกินMKพาไดูหนัง น้ำเราจาก47ขึ้นเป็น55อะ พอแฟนพี่เราไปเรียน็สูงอยู่นะไม่รูเรียนอะไร ตอนเราขึ้นปวช.2 พี่เราก็ไม่พอกินพอใช้ กินแต่ปลากระป๋องจนเราไม่กินอีกเลย ข้าวเย็นก็ไม่ได้กิน แต่เราก็ได้เปิดบัญชีแล้วนะ เราต้องแอบเอาไว้ใช้ 300-400ที่ได้จากทำงาน พี่กับแฟนพี่เราไม่ไปกินข่าวกันเราจะจะไม่ได้กิน คนเราก็หิวอะนะเงินที่เราแอบพี่อะเราก็เอามาซื้อมาม่า 13บาท น้ำเปล่า7บาท
กินแบบนี้เกือบทุกวัน ถึงปวช.2เทอม2 ที่ทำงานก็ให้มาอยู่ห้องพักที่ออฟฟิศเวลาเข้าออกก็เกรงใจ ตอนแรกอยู่ที่พักของที่ทำงานแหละเป็นตู้รีเทิร์นเน้อ(พิมพ์ถูกไหม555) แต่เลือกไปเช่าห้องและพี่เราก็มีแฟนใหม่เจอกันในเกมนัดเจอกัน เราก็มีแบบคุยกันสักพักแล้ว (ใ ก ล้ ถึ ง ป ร ะ เ ด็ น แ ล้ ว)ติดตามตอนตอไปด้วยนะคะ 😂
เหมือนน้อยใจ
ตอนที่เราไปเรียนให้จบ ปวช. เราเคยท้อไม่ไปเรียน คือเราก็ไม่ได้มีรถ แต่ป้าเราให้ยืมรถนะ แม่เราก็ไปของพักการเรียนให้เรา แต่อาจารย์เราก็ยังให้ไปเรียน เพราะเราเหลือแค่เทอมเดียว
แต่ขับรถไปเรียนก็ไม่ง่ายเลยนะ 28กม. และก็รถท่อดังขับในเมืองพัทยามันก็ไม่ได้ต้องเอารถไปจอดใต้สพานที่หนึ่ง และก็ขึ้นรถสองแถวต่อ เราไปสายทุกวันจะเราต้องไปแก้ ชม.
อีก 200กว่า ชม. ตอนเราไปเรียนนะเราก็ต้องเอาเครื่องปั้มนมไปด้วยและก็แก้วเก็บความเย็นเพื่อที่จะเก็บน้ำนมมาให้ลูก ลูกเรานะเกิดมาเลี้ยงง่าย กินง่ายอยู่ง่าย ตั้งเราก็ไม่ค่อยมีนะ
แฟนเราก็ทำงานตังก็ไม่เหลือ ติดเหล้าตั้งแต่อายุยังน้อย แต่แม่เราก็ยังมาอยู่ช่วยเลี้ยงลูกเรา เรารู้ว่าแม่ก็รักเราอยู่แหละนะ ตอนเราเด็กๆ เราก็คิดมาตลอดว่าแม่เรารักพี่มากกว่า
เราทะเลาะกับพี่บ่อยมากจนคนแถวบ้านเรียกเราว่านางกรี๊ด ก็เราโดนจิกแบบหนังหัวจะหลุด เพราะเราเป็นคนชอบเถียง เถียงกันเรางานบ้านเพราะเราชอบโดนพี่เราใช้ เราก็ไม่ทำจนได้ตีกัน แต่แม่เราไม่ได้สนใจอะไร จนพี่เราไปทำงานอยู่ ชลบุรี เราก็ยังติดต่อกับพี่อยู่นะ พอเราเรียนจบ ม.3 ตอนแรกเราไปเรียน ลพบุรี สมัครเรียนเรียบร้อยแม่เราไม่ให้อยู่ห่อโรงเรียนเราก็คุยกะพี่ พี่เราก็เอาไปเรียนพัทยา คือเรียกว่าเอามาส่งเรียนไหม? ให้ตังไปไปเรียน60.-เรียนได้เกือบเทอมพี่เราก็ให้เราทำงาน part tim ที่พี่เราทำงานอยู่ เงินได้เท่าไรเราไม่รู้ แต่ได้ไปเรียน40-60บาท รวมรถสองแถว เหมือนโดนบังคับให้ทำงานโดยที่เราก็เหนือยเลิกงานก็5โมงเย็นแล้วกว่าจะนั่งรถสองแถวมาถึงที่ทำงานก่อน6โมงเพราะจะได้ทำงานได้ 1 ชม. แต่พี่เราก็ไม่เข้าใจว่าถ้าเลิกเรียน5โมงรถสองแถวจะจอดรอ5.50รถถึงจะออกวิ่ง(รถที่วิ่งคนก็เต็ม)นั่งรถเกือบครึ่งชั่วโมง เรื่องการกินตอนไปอยู่แรกๆนะอยู่ดีกินดี พาไปกินMKพาไดูหนัง น้ำเราจาก47ขึ้นเป็น55อะ พอแฟนพี่เราไปเรียน็สูงอยู่นะไม่รูเรียนอะไร ตอนเราขึ้นปวช.2 พี่เราก็ไม่พอกินพอใช้ กินแต่ปลากระป๋องจนเราไม่กินอีกเลย ข้าวเย็นก็ไม่ได้กิน แต่เราก็ได้เปิดบัญชีแล้วนะ เราต้องแอบเอาไว้ใช้ 300-400ที่ได้จากทำงาน พี่กับแฟนพี่เราไม่ไปกินข่าวกันเราจะจะไม่ได้กิน คนเราก็หิวอะนะเงินที่เราแอบพี่อะเราก็เอามาซื้อมาม่า 13บาท น้ำเปล่า7บาท
กินแบบนี้เกือบทุกวัน ถึงปวช.2เทอม2 ที่ทำงานก็ให้มาอยู่ห้องพักที่ออฟฟิศเวลาเข้าออกก็เกรงใจ ตอนแรกอยู่ที่พักของที่ทำงานแหละเป็นตู้รีเทิร์นเน้อ(พิมพ์ถูกไหม555) แต่เลือกไปเช่าห้องและพี่เราก็มีแฟนใหม่เจอกันในเกมนัดเจอกัน เราก็มีแบบคุยกันสักพักแล้ว (ใ ก ล้ ถึ ง ป ร ะ เ ด็ น แ ล้ ว)ติดตามตอนตอไปด้วยนะคะ 😂