คือเรารู้สึกไม่อยากอยู่บนโลกนี้มา2-3วันแล้วแหละค่ะ ปัญหาหลักๆของเราเลยก็คือเรื่องครอบครัว แม่ของเราเอง

แม่เราทิ้งเราไว้ให้ยายเลี้ยงตั้งแต่เราได้6-7เดือนแล้วก็ไปทำงานที่ที่ต่างจังหวัด เราไม่สนิทกับแม่เลยเราสนิทกับยาย แล้วปัจจุบันคือแม่ของเราก็กลับมาอยู่บ้านแล้วค่ะ แล้วก็ได้สามีใหม่มีลูกด้วยกันสองคน พ่อเลี้ยงก็ดีกับอยู่นะคะ แต่แม่ของเราชอบพูดให้เราอยู่ตลอด ชอบพูดด้วยคำที่ดูถูกเรา เราอยากเรียนหมอแม่เราก็ชอบบอกว่าคนโง่แบบจะเป็นหมอหรอ บางครั้งก็บอกให้เราไม่ต้องเรียน ไปหาผัวเลี้ยง ชอบพูดไม่ดีกับเรา ยิ่งมีลูกใหม่เรายิ่งเหมือนไม่ใช่ลูกเลยค่ะ เวลาเราออกไปเล่นกับน้อง แม่ก็ชอบบอกว่าเราไปกวนน้อง ไล่เรากลับเข้าห้อง พอเราไม่ออกไป ก็ชอบมาบ่นว่าเราไม่ได้เรื่อง ทีเงินยังมาขอกู แต่พอเราออกไปก็ไล่เราหนี เราเจอแบบนี้ประจำเลยค่ะ เราทนมานานเกือบ2ปี เราคิดวิธีฆ่าตัวตายเกือบจะทุกวัน เราเหนื่อยมากๆ บางวันเรากลับจากโรงเรียนเหนื่อยๆไม่มีสักคำเลยค่ะที่ถามเราว่าเรียนเป็นไงบ้าง เหนื่อยมั้ย ส่วนมากก็มีบอกให้เราไปเลี้ยงน้องบ้าง ทำนั่นนี่บ้าง แล้วเงินเราก็ไม่เคยขอแม่เราเลยค่ะ ถ้าเราจะขอไปซื้อของมาทำงานเราก็ต้องทำงานใช้แทน คือถ้าจะเอาเงินก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน แต่ก่อนก็ดีแหละค่ะ แต่หลังๆมาคือเหมือนเราไม่ใช่ลูกเลยจริงๆ บางครั้งที่เห็นข่าวฆ่าตัวตาย เราก็แอบคืดว่าคนต่อไปมันจะเป็นเรามั้ยเราไม่ไหวจริงๆ ถึงมันจะเป็นปัญหาเล็กน้อยแต่พอมาเจอแบบนี้ทุกวันมันก็ไม่ไหวอะค่ะ คำพูดจากคนเป็นแม่แต่ละอย่าง




ที่เราออกมาตั้งกระทู้วันนี้เพราะเราไม่รู้จะไประบายกับใครแล้ว