[๑๗๐๐]  ป. ไม่พึงกล่าวว่า   สิ่งทั้งปวงนี้เป็นเพราะกรรม   หรือ ? 
                      ส. ถูกแล้ว. 
                      ป. พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้ว่า    โลกเป็นไปเพราะ
กรรม  หมู่สัตว์เป็นไปเพราะกรรม  สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นเครื่องกระชับ
เหมือนลิ่มสลักแห่งรถ  ที่แล่นไปอยู่   ฉะนั้น.๑   บุคคลได้เกียรติ   
ความสรรเสริญ   เพราะกรรม  และได้ความเสื่อม   การถูกฆ่า  การถูกจองจำก็
เพราะกรรม  บุคคลรู้ชัดซึ่งกรรมนั้นว่า  เป็นเครื่องทำให้ต่างกันฉะนี้แล้ว
ไฉนจะพึงกล่าวว่า  กรรมไม่มีในโลกเล่า ดังนี้ เป็นสูตรมีอยู่จริง มิใช่หรือ ? 
                 ส. ถูกแล้ว. 
                 ป. ถ้าอย่างนั้น   สิ่งทั้งปวงนี้  ก็เป็นเพราะกรรม   น่ะสิ. 

                          สัพพมิทัง กัมมโตติกถา  จบ ( อภิธรรมปิฎก )
๑.  ขุ.  สุ.  ๒๕/๓๘๒. 

อรรถกถา...
     ว่าด้วย สิ่งทั้งปวงนี้เป็นเพราะกรรม
....
ครั้นเมื่อความเป็นเช่นนั้นมีอยู่    แม้กรรมก็ย่อมเกิดแต่กรรม    ดังนี้   
จึงกล่าวว่า   แม้กรรมก็เป็น  คือเกิด  เพราะกรรมหรือ ?
..... คำว่า   สิ่งทั้งปวงนี้เป็นเพราะเหตุที่ทำไว้ในกาลก่อนหรือ ?
ถ้าว่า  สิ่งทั้งปวงเกิดแต่กรรม เมื่อเป็นเช่นนั้น.
สิ่งนั้น  ก็พึงมีเหตุที่ทำไว้แล้วในกาลก่อน.  เป็นอยู่ก่อนสิ !
(หรือเรียกว่า บาปกำเนิด.)