ตอร์ปิโด(และอาวุธปล่อยนำวิถีทุกชนิด) ไม่มีระบบยืนยันฝ่ายครับ เพื่อป้องกันไม่ให้ฝ่ายศัตรูใช้ประโยชน์จากจุดนี้ได้  (ถ้ามีระบบยืนยันฝ่ายและศัตรูรู้รหัสยืนยันฝ่ายนี่อาวุธปล่อยนำวิถีหมดประโยชน์ทันที) การยืนยันฝ่ายทำโดยตัวปล่อยครับ เจ้าหน้าที่บนตัวปล่อยจะต้องยืนยันและพิสูจน์ฝ่ายให้ชัดเจนเสียก่อนว่านั่นคือเป้าหมายจริง ๆ หรือไม่ ถ้าอาวุธปล่อยนำวิถีออกจากฐานยิงไปแล้ว มันจะวิ่งตาม Parameter ที่ตั้งไว้ ไม่สนว่ามันจะวิ่งเข้าหาเพื่อนหรือศัตรู ในกรณีของตอร์ปิโดคือเรือดำน้ำจะเอาลวดควบคุมตอร์ปิโดให้ไปหาเป้าหมายเอง แต่ถ้าลวดหลุดไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดแล้วตอร์ปิโดเปิดโซนาร์หาเอง มันจับอะไรได้มันจะวิ่งเข้าหาเป้าหมายนั้นทันที

กรณีแรกนี่ไม่เคยได้ว่าเกิดขึ้น นอกจากตอร์ปิโดเอ๋อวนกลับมาหาเรือที่ยิงเอง มันยากอยู่เพราะของจริงเราไม่ค่อยรู้มากว่าตอร์ปิโดมันอยู่ที่ไหนตอนที่มัรยิงมา ต้องอาศัยโซนาร์หาเอา และถ้าหาได้พวกเรือดำน้ำสนแต่จะหลบมากกว่าจะลากตอร์ปิโดให้กลับไปหาเรือที่ยิงออกมา มันต้องให้ 1.ตอร์ปิโดหันกลับไปหาเรือที่ยิง 2.ลวดขาด ตอร์ปิโดเปิดโซนาร์หา 3.มันจับเรือดำน้ำศัตรูได้ มันถึงจะเกิดขึ้น

กรณีที่สองเคยได้ยินว่าเกิดขึ้นกับจรวด ในสงครามฟอล์กแลนด์ อาเจนฯ ส่งเครื่องบินไปยิงจรวดใส่เรือรบอังกฤษ เรือรบอังกฤษปล่อยเป้าลวงออกมาทำให้จรวดมันเป๋ และไอ้จรวดเจ้ากรรมนั่นดันกวาดเรดาร์ไปเจอเรืออังกฤษอีกลำที่แล่นมาด้วยกัน มันก็เลยพุ่งเข้าหาเรืออีกลำเลย
มันเป็นเหตุผลหนึ่งที่เรือดำน้ำยุคใหม่มักออกล่าเดี่ยว ไม่ล่าเป็นหมู่คณะหรือไปกับกองเรือ เพราะถ้าเกิดเหตุคล้ายกับกรณีแรก มันจะได้ไม่วิ่งไปหาเรือพวกเดียวกันเอง และเป็นเหตุผลหนึ่งที่จรวดยิงเครื่องบินยุคใหม่ถูกตั้งให้ทำลายตัวเองเมื่อมันหาเป้าหมายไม่เจอ