คือเราเป็นเด็กผู้หญิงคนนึงที่มีอายุแค่16ปีแต่ต้องมาเจอกับเรื่องราวมากมายหาความสุขในการใช้ชีวิตไม่ได้เลย ทั้งแม่ทิ้งไปตั้งแต่เด็กต้องอยู่กับปู่ย่าแล้วพ่อก็มาติดคุก ทางบ้านไม่มีเงิน ขาดรายได้ โดนเพื่อนยุให้คนเกลียดจนไม่มีใครคบ โดนดูถูกสารพัด กลับมาบ้านก็ไม่มีแม้แต่กำลังใจพูดอะไรไม่ได้เลยจะโดนดุโดนว่ามาตลอด มีแฟนค่ะแล้วก็คิดว่าเค้าคือคนเดียวที่คอยให้กำลังใจเราทุกเรื่องแต่พึ่งมารู้ทีหลังว่าเค้ามีลูกติดและยังคอยติดต่อกับแฟนเก่าอยู่เสมอ ตอนนี้พยายามปลอบใจตัวเองว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไป แต่มันรู้สึกท้อแท้ไปหมดเลยค่ะ คิดว่าถ้าวันนึงต้องตายจะไม่เสียดายชีวิตเลย เคยคิดจะฆ่าตัวตายค่ะแต่อีกใจก็สงสารปู่กับย่าไม่อยากทิ้งท้ายไว้ข้างหลังไม่อยากให้ท่านต้องเครียดต้องคิดมาก ท้อไปหมดเลยค่ะไม่รู้ว่าอายุแค่นี้จะต้องมาเจอเรื่องอะไรขนาดนี้มันอาจจะดูเล็กน้อยแต่คือมันไม่ไหวเลยค่ะไม่มีกำลังใจทำอะไรเลย
ไม่มีกำลังใจเลยท้อไปหมดทำยังไงดีคะ.