สำหรับผมแล้ว ก็มีตัวคนเดียวที่ไม่ค่อยได้พึ่งพาใครแหม่กระทั่งครอบครัวตัวเองถ้าไม่จำเป็นจิงๆก็จะรบกวน สำหรับชีวิตผมอาจไม่เหมือนคนอื่นๆ มีพ่อแม่ก็แยกทางกันนานมากแล้ว สำหรับใครหลายๆคนนะอาจจะมีปู่ย่าตายาน้าอาป้าลุงคอยโทรหาคอยหวงใยคอยให้กำลังใจ แต่สำหรับผมแล้วไม่มีใครเลยแม้แต่คนเดียวที่คอยหวงใย เหมือนเกิดมาเพื่ออยู่กับเพื่อนๆที่ทำงานชีวิตไม่มีไรนอกจากทำงานเพื่อหาเลี้ยงตัวเอง ผมอยากจะทำในสิ่งที่สามารถหาเงินเลี้ยงครอบครัวได้ทุกๆคนแต่ผมก็ทำไม่ได้เพราะผมมีต้นทุนต่ำมากเกินไป ครอบครัวไม่มีใครช่วยเลยเพราะต่างคนต่างรักตัวเอง แต่สำหรับผมแล้วผมก็รักทุกๆคนในครอบครัวแค่มันจะเป็นเหมือนครอบครัวที่เขาคอยช่วยเหลือกันรักกันไม่ทิ้งกันมันเป็นไปไม่ได้เลย แล้วตอนนี้ผมรู้สึกท้อใจท้อแท้ในชีวิตไม่เคยมีความสุขเลยแม้แต่วันเดียว ความสุขผมไม่ได้ต้องการเงินทองอะไรมากมาย ผมแค่อยากมีความสุขกับบ้านของผมไม่อยากแตกแยก กันอีกเลย 
บางคนคงอาจคิดว่าผมไม่ตั้งใจทำ บอกเลยทุกชีวิตไม่เหมือนกันเลยนะ ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง