คือเรื่องมีอยู่ว่า ตอนเราม.3เราเคยทำผิดครั้งนึง ครูด่าเเรงมากๆเเบบ "ถ้าเป็นเด็กเวรเเบบนี้ก็ไม่ต้องเรียนไสหัวไป" 
ด่าอีกเยอะเลยค่ะ พอเราออกมาจากห้องเราก็นั่งร้องไห้กับเพื่อน เรากลับเพื่อนก็เกลียดครูคนนี้เหมือนกันค่ะ เพราะครูคนนี้ลำเอียง
มากๆเลยค่ะ ครูคนนี้จะรักเเค่เด็กเก่งๆรวยๆน่ารักๆ เเต่ตอนนั้นมันจะจบพอดีค่ะเลยทนๆไป
พอตอนม.4เราก็คิดว่าจะได้ออกไปจากครูคนนี้สักที เเต่ไม่ค่ะ เพราะครูสอนอังกฤษม.4ลาออกไป ครูคนนี้เลยต้องมาสอนเเทน
ตอนเจอกันวันเเรกครูเขาก็จิกเราใหญ่เลยค่ะ เเบบ "ยังไม่ลาออกไปอีกหรอเหม็นขี้หน้าจริงๆ" เราก็ไม่ได้พูดอะไร ก็ทำเป็นหูทวนลมไป
ด้วยความที่คาบอังกฤษมี2วัน วันถัดมาเขาก็สั่งงานค่ะเเล้วงานที่เขาสั่งมันยากมากๆเราทำไม่ค่อยได้ เลยสะกิดเพื่อนข้างๆให้สอนให้
อยู่ดีๆครูคนนี้ก็มาตบหน้าเราค่ะเเรงมากๆ ครูก็ด่าว่า"โง่เเบบนี้โตขึ้นจะเอาไรเเดก" พอครูออกไปเราก็ร้องไห้เลยค่ะ เพราะครู
ตบเเรงมาก เพื่อนในห้องก็พยายามปลอบยกเว้นพวกลูกรักครูคนนี้ค่ะ พวกลูกรักก็นินทาเราว่า สำออยอย่างนู้นอย่างนี้ เราทนไม่ไหว้
เลยเข้าไปตบหน้าลูกรักคนนึง นางก็ร้องไห้ค่ะ เราก็บอกว่า"นี้ไงเเกก็สำออยเหมือนกันนั้นเเหละ พวกลูกรักเกาะครูไปวันๆ"คนอื่นก็ชมเราค่ะ ว่าเรากล้ามากๆ เพราะลูกรักคนนี้เป็นคนที่ครูรักมากกกก ไอลูกรักมันก็ไปฟ้องครูค่ะเเต่เราเอาเเม่มาด้วยครูเลยไม่กล้า 
เเล้วอีกอย่างมีพยานคือเพื่อนทั้งห้อง พอเคลียเสร็จครูคนนี้โดนหักเงินเดือน มันก็มาลงที่ห้องเราใหญ่เลยค่ะ พอสอบคนเกือบครึ่งห้องติดศูนย์ ครูก็สอนเเบบลวกๆไปค่ะ ต้องทำไงดีคะเพราะต้องเรียนกลับครูคนนี้จนจบเลย