อาจจะยาวนิดนึงนะคะ อึดอัดมากแต่พูดบอกกับใครไม่ได้เลยถ้ามีคนข้างกายแล้วรู้สึกแย่กว่าการอยู่คนเดียวแย่จนบางทีอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เลย เวลาเราถามอะไรไปไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆหรือเรื่องสำคัญแต่กับไม่เคยได้คำตอบมาสักครั้งเดียวเลยเช่น เราจะตัดสินใจซื้อรถ 1 คันถามความคิดเห็นจากเขาเขาก็บอกแล้วแต่เราเลยเราเลือกอะไรก็เอาแบบนั้นแต่พอนานๆไปรถมีปัญหาบ้างกับมาโทษเราว่าเราเลือกมาไม่ดีทำไม่ปรึกษาก่อน? ก็เราถามแล้วถามแทบทุกอย่างแต่ไม่ได้คำตอบเราเลยตัดสินใจในแบบของเราแล้วทำไมเรากับถูกตำหนิ? แค่ยกตัวอย่างนะคะแต่กับทุกเรื่องที่เราขอความคิดเห็นแต่เป็นแบบนี้ทุกที ยิ่งเรื่องความรู้สึกเราเขายิ่งแทบจะไม่เคยแคร์เลยด้วยซ้ำชอบพูดคำพูดแย่ๆใส่เราเวลาหงุดหวิดตะคอกเราบ้างว่าเราบ้าง สนใจแต่เรื่องอื่นๆ เรื่องลูกเรื่องสำคัญไม่เคยสนใจเลย ทุกวันนี้เราเสียความรู้แทบจะทุกวันพยายามพูดพยายามบอกเผื่อจะปรับอะไรได้บ้างจะได้ไม่ต้องจบด้วยการเลิกลา แต่พูดไปบอกไปไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย ทุกวันนี้เราเลยเลือกที่จะไม่พูดพยายามเซฟความรู้สึกตัวเองให้มากที่สุดอะไรที่คิดแล้วทำให้ตัวเราเองเสียใจเสียความรู้สึกก็พยายามจะไม่คิดแต่มันก็ไม่ได้จริงๆ ถ้าเราไม่รักเขาเราจะไม่ทนให้ตัวเองรู้สึกแย่ๆแบบนี้ อีกอย่างเราไม่อยากให้ลูกไม่มีพ่อ ไม่รู้ว่าที่เรากำลังทำทุกๆอย่างเพื่อที่จะพยายามรักษาครอบครัวไว้มันดีกับตัวเราจริงๆหรือเปล่า:'(