เราอยากได้วิธีกำจัดความเสียใจ โกรธ ออกจากหัวมากๆเลย จากคำด่าของพี่สาว ไม่รู้ว่าจะใช้วิธีไหนทำให้ตัวเองมูฟออน ออกจากเรื่องนี้
เรื่องมีอยู่ว่า เราได้ช่วยพี่สาวที่เป็นญาติสนิทกันไว้คือ รับซื้อ แหวนเพรช วงหนึ่ง ซึ่งราคาก็ตกลงกันที่ 40k ที่รับซื้อเพราะว่าเราช่วยเอาไปหาร้านขายและจำนำให้แล้วแต่มันไม่ได้ราคาซึ่งเขาอยากได้ราคาสูง แหวนมีตำหนิ ตอนนั้นเขาเดือดร้อนเงิน นั้นคือเหตุผลที่ขายไม่ได้ราคา ตัวเขาเองตอนนั้นอยู่ต่างจังหวัดเลยไม่สะดวกมาด้วยตัวเอง เราก็เลยยื่นมือเข้าไปช่วยโดยการยืมเงินจากแฟน ณ ตอนนั้นมาให้ก่อน ซึ่งเงินที่ได้มาคือเราเตรียมเป็นค่าใช้จ่ายในงานแต่งงานของเรา แฟนเราก็ตกลงยินดีช่วยไปก่อน เรากับพี่ตกลงกันว่าถ้าอยากจะซื้อคืนเราก็ยินดีที่จะขายคืนให้ ถึงตอนนั้นเราค่อยมาคุยกันอีกทีถ้าอยากได้เราจะเก็บแหวนไว้ให้ พร้อมเมื่อไหร่ค่อยมาซื้อคืนก็ได้ เวลาผ่านไปพี่เราไปอยู่ต่างประเทศ แล้วเราเองก็ย้ายมาอยู่ต่างประเทศเลยไม่ได้เจอกันหลังจากนั้น เราก็ได้ส่งข้อความไปบอกไว้ว่าถ้ากลับไทยให้ไปเอาแหวนที่แม่นะเพราะฝากแม่ไว้ แต่ขณะที่เราอยู่ต่างประเทศที่บ้านมีปัญหาเรื่องเงินเราเลยให้แม่เอาแหวนไปจำที่โรงรับจำนำ จนถึงตอนนี้ หลังจากที่เราซื้อแหวนจากพี่สาว นั้นหมายความว่ามันคือสิทธิ์ของเราถูกต้องหรือไม่  เราเอาแหวนไปทำความสะอาด เพิ่มขนาดแหวนเพราะมันเล็กเราใส่ไม่ได้ สภาพแหวนที่แตกหักบิ่น อะไรก็แล้วแต่คือมาจากพี่สาวเราใช้งานเอง นั้นคือเหตุผลที่แหวนถึงขายไม่ได้ราคา ส่วนตัวเราไม่ค่อยได้ใส่แหวนวงนั้น ตอนนี้พี่เขากลับไปที่เมืองไทย แล้วนี่คือจุดที่เรามีปัญหากัน คือ เขาไปคุยกับแม่เองว่าจะเอาแหวนคืน ซึ่งแหวนอยู่โรงรับจำนำ เขาคุยกับแม่เราโดยที่เราไม่รู้เรื่องว่าเขาจะไปไถ่แหวนออกมา แต่แม่เคยพูดกับเราว่าพี่เขาจะไปไถ่แหวนออกมา แล้วเอาไปขายที่ต่างประเทศแล้วถึงจะโอนเงินมาคืนเราทีหลัง ซึ่งเราคิดว่าเขาพูดกันเล่นๆ เราเองก็บอกแม่ไปวันนั้นว่าทำแบบนั้นไม่ได้นะ เราไม่ยอมให้เอาไปเด็ดขาด ต้องจ่ายเงินมาก่อนถึงจะเอาไปได้ จนเมื่อวานก่อนเขาโอนเงินให้แม่ไปไถ่แหวนออกมาจริงๆ แม่ส่งรูปมาให้เราดูว่าได้แหวนมาแล้วนะ เราตกใจมากว่าแม่ไปเอาเงินที่ไหนไปไถ่ แม่บอกว่าพี่เขาโอนเงินมาไถ่ให้ ซึ่งใจจริงเราอยากให้เขาคุยกับเราเองว่าจะทำอะไร เพราะแหวนนั้นมันคือของเรา เราอุส่าห์ยืมเงินจากแฟนมาช่วยซื้อให้ เรามีเงินพอที่จะไถ่แหวนออกมาเองไม่ได้จำเป็นถึงต้องให้เขาไถ่ออกมาโดยไม่บอก เราก็บ่นกับแม่ว่าทำแบบนี้ไม่ถูกต้องนะ ถึงจะบอกว่าแหวนอยู่กับแม่ก็จริง ทำไมถึงไม่คุยกับเราก่อน คุยกับเราเองเหมือนคุยกันตอนที่อยากได้เงิน เหมือนตอนที่อยากให้เราช่วย แม่เลยบอกเขาให้มาคุยกับเราหลังจากนั้น เขาส่งข้อความมาบอกเราว่าเขาไปไถ่แหวนออกมาแล้วนะ ถ้าขายได้เขาจะโอนเงินมาคืนทีหลัง ซึ่งเราได้อ่านข้อความนั้น เราก็อึ้งไปพักหนึ่ง เราเลยบอกไปว่าจะเอาไปได้ไงแฟนเราเขาไม่ยอมให้เอาไปนะถ้าจะทำแบบนี้ ทำไมเราไม่คุยไม่ตกลงกันก่อน ถ้าเขาคุยกับเราว่าเขาจะซื้อแหวนคืนด้วยวิธีไหนก็แล้วแต่ เราพร้อมแล้วยินดีที่จะให้แม่ไปไถ่แหวนออกมาให้ จ่ายเงิน คืนแหวน แล้วจบ แต่นี้ไม่จบ เขาด่าเรากลับมาแบบ เสียๆ หายๆ โดยการพิมพ์ข้อความมาต่างๆ นาๆ ว่าเราไม่ไว้ใจเขาบ้าง กลัวไม่ได้เงินคืนใช่ไหม เราเป็นพี่น้องกันทำไมถึงไม่มีน้ำใจ เรื่องแค่นี้คุยกันได้ แต่ที่ทำให้เรา เสียใจมากที่สุด คือเขาด่าเราว่า เราไม่มีน้ำใจ เห็นแก่ตัว อยู่ที่ไหนก็ไม่มีวันเจริญ เราอธิบายเขาไปว่าไม่ใช่เราไม่ไว้ใจนะ แต่อยากให้เข้าใจเราบ้างว่า เรายืมเงินมาจากแฟน ตอนนี้คือสามีเรานี่แหละ ถ้าเป็นเงินเราเองเราจะไม่ว่าอะไรเลยเอาไปได้เลย แต่นี่เราเกรงใจสามีเรามาก สามีเราเขาก็ไม่เคยถามเรื่องว่าจะซื้อคืนเมื่อไหร่ หรือคิดออกเบี้ยอะไร เราก็อธิบายไปว่าเราไม่เคยเอ่ยปากยืมเงินแฟนมาช่วยที่บ้านเลย แต่เรากล้าเอ่ยปากยืมมาเพื่อเขา ขอให้เห็นใจเราบ้าง ขนาดพ่อแม่เราเดือดร้อนเรายังไม่กล้าเลย เราก็ไม่เคยช่วยใครด้วยเงินเยอะขนาดนี้มาก่อน เขาก็ยิ่งโกรธเราเข้าไปอีก  ใครจะให้เอาแหวนไปขายก่อนแล้วเอาเงินมาให้ ถ้าเกิดว่าขายแล้วไม่ได้ราคา เราจะได้เงินมาคืนสามีเรายังไง คือเขาไม่ฟังอะไรเราเลย เราสัมผัสได้เลยว่าเขาโกรธเราและสามีมาก เราเคยยืมเงินเขา แต่เขาไปเอาเงินมาจากสามีเขาให้เรา 9000 ซึ่งเราเองก็ผิดที่ไม่ได้คืนเต็มจำนวน ถยอยคืนให้ เขายืมเรากลับ หักลบ กลบหนี้กันไป เขาทวงเราที่เหลือทั้งหมด บอกว่าสามีเขาถาม เราเลยโอนเงินคืนให้ไปในวันนั้นเลย เขาเอ่ยถึงญาติผู้มีพระคุณกับเขาที่เคยให้ยืมเงินสองแสนเปล่าๆเพื่อให้เขาได้ไปต่างประเทศ เขาก็คืนให้ แต่ก็หลายปีอยู่ที่กว่าจะคืนให้หมด ซึ่งคนที่ช่วยเขาตอนนั้น พี่เขารวยมาก สามารถช่วยได้แบบสบายๆ เราบอกจะเปรียบเทียบกับสามีเราหรือเราไม่ได้ เพราะเราไม่ได้รวยขนาดนั้น แต่พูดไปพูดมาเขากลับบอกเราว่า เขาพูดหยอกเราเฉยๆที่จะเอาแหวนไปขายแล้วเอาเงินมาให้ทีหลัง เขาบอกว่าเขาเตรียมเงินจะให้คืนอยู่แล้ว เขามีเงินสดที่เขาเตรียมมา เราก็เลยบอกว่า ไปธนาคารแล้วฝากใส่บัญชีก็ได้ไม่ยากเลย เขาบอกจะเอาเงินฝากไว้ที่แม่ ซึ่งตอนเอาเงินจากเราเร่งเอาจากเราเอง แต่พอจะคืนเขาจะฝากแม่เราไว้ ซึ่ง เราไม่รู้ว่าจริงๆเขามีเงินมาหรือป่าว แต่เขาคุยกับแม่เราว่ารอเงินจากสามีโอนมาให้ แม่เรากับพี่ เขาสนิทกัน เอาจริงๆแม่เราก็เข้าข้างเขานั้นแหละ บวกกับเกรงใจเขา คุยไปคุยมาเขาบอกว่าไม่เอาแล้วแหวน เขาเสียความรู้สึกที่เราเป็นพี่น้องกันไม่ไว้ใจเขา เขาพยายามเอ่ยถึงคนอื่นตลอด รวมถึงพ่อแม่เรา เขาส่งสารแม่เราที่มีเราเป็นลูก การศึกษาสูงเสียป่าว เราโง่ที่เขาไถ่ออกมาแล้วจะเอาแหวนไปจำอีก เพราะเขาอยากได้เงินคืน เราก็เลยบอกแม่ให้ไปจำแหวนไว้เหมือนเดิม รอเรากลับไปเราจะเอาไปแยก ทำเป็นอย่างอื่น หรืออาจจะขาย ต่อให้เราใส่เองมันก็ไม่มีความสุข  ไปๆมาๆเขากลับบอกอีกว่าแหวนยังไม่ได้แล้วใครจะเอาเงินให้ แม่เราอยู่ กทม แล้วแพลนอาทิตย์หน้าจะกลับต่างจังหวัด เราก็เลยบอกไปว่าตอนนี้เข้าใจความรู้สึกแล้วหรือยังว่าทำไมถึงเอาแหวนไปไม่ได้ถ้าไม่มีเงินมาซื้อคืน ไม่ใช่เอาไปขายแล้วถึงจะเอาเงินมาคืน เขาพูดทำร้ายจิดใจเราหลายอย่างแต่ที่ทำให้เราเสียใจที่เขาด่าเราว่า ไม่มีน้ำใจ เห็นแก่ตัว อยู่ที่ไหนไม่มีวันเจริญ 

เรายอมรับว่าเราก็สวนกลับไปเยอะเหมือนกัน อันไหนถ้าจริงเราขอยอมรับถ้าจะแช่งให้เราไม่มีวันเจริญ แต่ถ้ามันไม่จริงก็ขอให้มันย้อนกลับไปสู่ตัวเขาเอง
สุดท้ายเราเลยบอกเขาว่าเราจะไม่ต่อความยาว สาวความยืดอีกต่อไปแล้ว อย่าดึงคนอื่นเข้ามาให้ยุ่งวุ่นวาย เพราะมันจะมีแต่เสียกลับเสีย เราบอกเขาไปว่าเราจะช่วยพี่น้องที่เหลือด้วยความเต็มใจ แต่ยกเว้นเขา เราจะจำคำที่เขาด่าเราเอาไว้จนวันตาย เขาพยายามจะโทรหาเราแต่เราไม่รับ เพราะรู้เลยว่าถ้าคุยกันด้วยอารมณ์มันไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก รอให้ใจเย็นหรือมีโอกาสกลับมาเจอกันเราค่อยคุยกันอีกที เราอยากได้ความคิเห็นจากคนนอกบ้างว่าเราควรจะทำอย่างไรดี