ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ เรากับสามีเปิดร้านขายส่งเหล้าเบียร์ค่ะ เมื่อวานก่อนเที่ยงลูกค้าเข้าร้านเยอะ รอวางบิลกันหลายเจ้า สามีนั่งคิดเงินเราช่วยเด็กยกของ แล้วพ่อก็โทรเข้ามือถือเราให้สามีเอารถกะบะไปลากรถของลุงที่จอดเสีย เราบอกพ่อว่าเรากับสามีกำลังยุ่งรอแป๊บได้ไม๊เค้าก็ว่าก็บ่นแค่แป๊บเดียวไม่ได้หรือไง เราเลยบอกสามีว่าพ่อขอให้ไปลากรถให้หน่อย สามีเราก็บอกว่าเค้าุยุ่งอยู่ไม่ว่างไปเราเลยโทรไปบอกพ่อว่าสามีเราไปไม่ได้ติดงานอยู่ พ่อเลยโมโหบอกสามีเราแล้งน้ำใจเห็นแก่ตัว ขอเวลามาช่วยหน่อยไม่ได้ เราพยายามชี้แจงเหตุผลเค้าก็ไม่ฟัง เราเลยเป็นคนขับรถของพ่อไปลากรถลุงเอง(ตอนนั้นรถ
กระบะเราจอดอยู่ข้างร้านแต่เราคิดเองว่าถ้าต้องลากรถลุงอาจใช้เวลานานเผื่อเอารถเข้าอู่ เราเลยไม่เอากระบะเราไปใช้ของพ่อแทน) เราขับรถวนหารถลุง2รอบก็ไม่เจอ จนพ่อโทรเข้ามือถือเราว่าพ่อค่อยๆขับรถกลับถึงบ้านแล้ว(ร้านเรากับบ้านพ่ออยู่ติดกันค่ะ) พอเราเอากุญแจรถไปคืนให้พ่อ พ่อก็ด่าเราว่าเรากับสามีไม่มีน้ำใจขอความช่วยเหลืออะไรไม่ได้ เค้าไม่ฟังด่าเราเป็นชุดเราก็ร้องไห้เดินเข้าร้านสามีเห็นเลยถาม เราก็เล่าไปว่าโดนพ่อด่า สามีเราก็โมโหที่พ่อเราด่าเรากะเค้าโดยไม่ฟังเหตุผล พาลทะเลาะกับเราหนักขึ้นไปอีก(สามีกับพ่อปกติก็ระหองระแหงกันอยู่แล้วเพราะสามีเป็นคนไม่ค่อยพูดไม่ค่อยเอาใจพ่อ)สามีถึงกับปิดร้านเพราะโมโหไม่อยากอยู่ร้านเดี๋ยวเจอหน้ากันจะทะเลาะกันอีก
         เช้านี้แม่โทรหาเราว่ายังไม่มาเปิดร้านเหรอเราก็ตอบไปว่าวันนี้ไม่เปิดแม่ก็ถามต่อว่าอยากคุยกับพ่อไม๊ เราก็ตอบกลับไปว่าเราไม่รู้จะคุยอะไรกับพ่อ เราไม่ได้โกรธพ่อ เราแค่น้อยใจที่เค้าด่าว่าเราโดยไม่ฟังเหตุผลเรา เราไม่รู้ต้องทำยังไงถึงจะเข้าไปคุยกับพ่อ ให้สามีเราใจเย็นกับพ่อ เราเป็นคนกลางเข้าข้างใครก็ไม่ได้ ช่วยชี้แนวทางให้หน่อยค่ะ