ปัจจุบันอายุ 30 ปีค่ะ โสด
ชีวิตวันๆนึง ก็มีเเค่ที่ทำงาน กับ หอ
คนเเปลกหน้าที่เจอมากสุดคือ หนุ่มๆ เดลิเวอรี่ที่เเวะเวียนเอาอาหารมาส่ง 

จนเพื่อนเเนะนำให้เล่น Tinder 
เเต่เรากลับขี้เกียจที่จะต้องทักไปหาคู่เเมตต์ ขี้เกียจจะต้องเเนะนำตัว ขึ้นเกียจต้องมานั่งศึกษาว่าอีกฝ่ายชอบอะไร 

พอรวบรวมความขยันเเนะนำตัวไป อีกฝ่ายก็หายไป (หรือมีคนคุยเยอะ อะไรก็ว่าไป) 

เพื่อนถามว่า ถ้าไม่เเนะนำตัวหรือพูดคุยกันเบื้องต้น มันก็ไม่ได้ป่ะ 

คือเราก็คิดว่า มันก็ใช่ เเต่ บางทีมันต้องมาพูดเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ 
ตืนมาอ่านคำถามเดิมๆซ้ำๆ ทำไม๊มันน่าเบื่อเเบบนี้ (ตัวอย่าง ทำไรอยู่ครับ ตื่นยังครับ เช้านี้กินอะไร)

มีใครเป็นเหมือนเรามั้ยคะ ?? พฤติกรรมเรามันเเย่จนต้องเเก้ไขมั้ย??

ถามว่าทำไมต้องหาคู่ อยากมีเเฟนเหรอ ? 
ตอบจากใจจริง : เราโสดมา 30 ปี การงานเฉยๆ การเงินเฉยๆ อยู่ได้ ไม่เดือดร้อน คือมีก็ดี ไม่มีก็ได้ 
ถ้ามีเเล้วมันทำให้ทุกวัน สดใส มากกว่าเดิม มันก็โอเค ถือเป็นกำไรชีวิต เเต่ถ้ามี เเล้วมันบั่นทอน เรายอมอยู่เเบบเท่าทุนดีกว่า 

คือเพื่อนเเะนำมา เลยลองเข้าไปกดเล่นๆ หรือเรายังเข้าถึง Tinder ไม่มากพอ (ไม่ได้เปิดเเพคเกจอะไร) ใครลองเเนะนำเพิ่มเติมได้นะคะ