ถ้ารักเด็ดง่ายดังไม้ดอกน้อย
จะเก็บร้อยพวงวางไว้กลางอก
เเต่รักโผดเผ่นเล่นเช่นดังนก
ในทรวงอกจึงว่างร้างความรัก

ถ้ารักคงเดิมไว้ในรูปรอย
เช่น ภูดอยผาเเผ่นอันเเน่นหนัก
จวบชีวีจะเคียงคู่อยู่พำนัก
หากเเต่รักกลับวูบไหวกว่าสายลม

ถ้ารักตื้นเขินความเช่นน้ำบ่อ
จะผุดร่ำดำพอชื่นสุขสม
ทว่ากลับเหมือนทิ้งชีพดิ่งจม
เมื่อรักลึกเกินถมกว่าทะเล

ถ้ารักที่พราวพริบระยิบเเสง
เพียงเเมลงหิ่งห้อยอันลอยเร่
จะเอื้อมคว้ามาขังไม่ลังเล
หากเเต่รักห่างเหเช่นดวงดาว

ถ้ารักที่เราหมายมีปลายทาง
อุปสรรคกั้นขวางก็จะก้าว
เเต่เมื่อรักสิ้นเปลืองเริ่มเรื่องราว
จบด้วยความว่างปล่าวในบทท้าย

จึงไม่อาจเอื้อมคว้ารักมารัก
มิอาจเเม้รู้จักเเละเยี่ยมกร้าย
ปล่อยให้เหงาปวดร้าวหนาวหัวใจ
ดีกว่ามอดหม่นไหม้เพราะไฟรัก