“ไปภูทับเบิกกัน” หมอยา พูดชวนไป หลายรอบมาก พยายามบิ้วท์ มันสวยนะ มีหมอกเต็มเลย อย่างกับสวรรค์ ส่งรูปสวยๆมาให้ดูเต็มไปหมด

ในใจก็คิด มีแต่แปลงกะหล่ำ ไปดูไรกันว๊า  ขับรถขึ้นเขาอีก หมอยาก็ยังขับรถไม่เก่ง จะไหวมั๊ยเนี่ย
แล้วช่วงนี้ก็ยุ่งๆ ไปดี ไม่ไปดี คิดอยู่นาน นั่งทำทริปให้ แต่ก็ยังไม่รับปากว่า จะไปด้วยหรือเปล่า
สรุปว่าพอจะว่าง เลยตัดสินใจไปด้วย เผื่อจะได้ช่วยขับรถ......กะหล่ำก็กะหล่ำ
ตอนจัดกระเป๋า พกหลวงพ่อโสธรไปด้วยเลยค่ะ เผื่อหลวงพ่อจะช่วยขับรถขึ้นภูบ้าง

ออกเดินทางจากบ้าน ฝนก็ตกกระหน่ำ ต้อนรับเช้าวันจันทร์ คว้ารองเท้าแตะได้คู่นึง ก็รีบขึ้นรถแท็กซี่ไปจุดที่นัดไว้ ระหว่างทาง นั่งไป มองดูท้องฟ้า แล้วก็ภาวนาว่า ขอให้เพชรบูรณ์ฝนตกด้วยเถอะ หมอกจะได้ขึ้นเยอะๆ จะได้สวยๆ ฟินเว่อร์ๆ  ยังไปไม่ถึงบ้านหมอยาเลยค่ะ ถนนแห้งเชียว ชิชะ