คือข้างบ้านหนูเป็นบ้านเช่าค่ะ  ตั้งเเต่หนูเกิดมาก็จะมีคนมาเช่าบ้านตลอด หนูก็จะเจอกับสภาพคนย้ายเขาออกจนเป็นเรื่องปกติ เเล้วส่วนใหญ่ก็ไม่ได้สนิท อารมเเบบต่างคนต่างอยู่ จนประมาณ8ปีที่เเล้วก็มีคนมาเช่าเป็นสามีภรรยาค่ะ หนูก็จะเรียกเขาว่าพี่ข้างบ้าน พี่เขานิสัยดีทั้งคู่เลย ตั้งเเต่อยู่กันมาไม่เคยมีปัญหาไม่เคยทะเลาะกันเลย บวกกับเจอหน้ากันบ่อยมากๆ เลยค่อนข้างสนิทกัน ถ้าบ้านหนูหรือบ้านพี่เขาไปเที่ยวก็จะเเลกเปลี่ยนของฝากกันตลอด เวลามีปัญหาอะไรก็จะพลัดกันช่วย เเล้วคือเเถวบ้านมีเเมวจรเยอะมากๆ ทีนี้มันจะมีเเมว2ตัวที่ชอบมาเที่ยวที่บ้านหนูเเล้วก็ไปบ้านพี่เขาด้วย กลายเป็นว่าพลัดกันเลี้ยง บางทีก็พลัดกันพาเเมวไปหาหมอ คือคนที่บ้านรู้สึกดีมากๆที่มีเพื่อนบ้านดี เพราะมองว่าถ้าสภาพเเวดล้อมเเถวบ้านดี เพื่อนบ้านดี คนที่อาศัยก็มีความสุข จนเมื่อวันเสาร์คนข้างบ้านก็มาบอกว่าจะย้ายออกเเล้วนะเพราะเขาไปซื้อบ้านใหม่ที่ใกล้ที่ทำงานมากขึ้น ที่บ้านหนูก็เเอบใจหายเหมือนกัน เเล้วเมื่อวานเขาก็ย้ายออก เเต่ก่อนออกเขาก็มาลา  มายืนคุยยืนกอดกันด้วย คือร้องไห้กันทั้งบ้านหนูกับบ้านพี่เขาเลยเเบบว่าตามประสาคนเคยเห็นกันทุกวัน หลังจากบ้านพี่เขาย้ายออกไป ก็รู้สึกคิดถึงบรรยากาศดีๆขึ้นมา เเล้วก็กังวลว่าถ้ามีคนย้ายเขามาใหม่อาจจะเข้ากันไม่ได้อะไรเเบบนี้ ที่หนูมาตั้งกระทู้นี่คืออยากรู้ว่าเคยมีคนรู้สึกเเบบผูกพันกับคนข้างบ้านบ้างมั้ยคะ55555 ปล.พี่เขาคือเช่าบ้านนานที่สุดเลยถ้าเทียบกับคนก่อนๆ