ต้องเล่าก่อนว่า เรามีพ่อ แล้วพ่อไม่ทำอะไรไม่ดีสักอย่างแล้วเขาก็ ทะเลาะกัน
และ แม่ก็เอาเรื่องไม่ดี ๆ ไม่เล่าในเพื่อนบ้าน หลาย ๆ คน ฟัง จน พ่อ ไปอยู่ที่อื่น ( เขาก็ตีโพยตีพาย ว่า พ่อไม่รักเขา เลยไม่กลับบ้าน )
จนตอนนี้ เวลาที่เราทำอะไรไม่ดี เขามักจะเอาเรื่องไปเล่าให้ คนในหมู่บ้าน ฟัง ตอนนี้เริ่มเข้าใจความรู้สึกแล้วว่า ไม่อยากอยู่ บ้าน มันเป็นยังไง
ตอนนี้ เหมือนเป็นโรคประสาท ไม่กล้าออกจากบ้าน ไม่กล้า สู้หน้าคนข้างบ้าน เวลาจำเป็นต้องออก ต้องรีบไปรีบกลับ เก็บตัว
ต้องแก้ยังไงไม่รู้ แต่ฝากเตือน คนที่มีนิสัยแบบนี้ สักวันจะไม่มีใครอยู่เคียงข้างคุณ เรื่องบางเรื่องควร จบ ในบ้านก็พอ