สวัสดีค่ะ เราอยากปรึกษามาก เรารู้สึกว่าครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนที่ดีของเราเลยค่ะ ครอบครัวเรามีกัน4คน น้องชาย เรา พ่อ แม่ พ่อแม่เราเลิกกัน ตั้งแต่เราม 1 จนตอนนี้เรา ม5ขึ้นม6 ค่ะ แม่เรามีแฟนใหม่ ตอนแรกเราก็ยอมรับว่าเราไม่ค่อยชอบ อาจจะเพราะตอนนั้นเราเด็กเกินไป เลยไม่เข้าใจผู้ใหญ่ แต่พอเราเริ่มโต เราก็ยอมรับเขามากขึ้นว่าเขาเป็นคนดีคนหนึ่ง เขาช่วยเหลือแม้เราตลอด จนเราก็แอคคิดไม่ได้ว่าถ้าสักวันแม่ไม่มีเขา แม่จะใช้ชีวิตยังไง เพราะแม่เราไม่มีงานทำเป็นจิตจะลักษณะ ค้าขายไปเรื่อยๆ แต่พอมีเขา เขาก็ลงทุนทำร้านอาหารให้ ซื้อรถให้แม่ใช้ ซื้อบ้าน มีเงินให้แม่เราตลอด ทุกวันนี้ที่แม่เรามีเงินให้เราใช้จ่ายเยอะแยะ อาจจะมาเพราะเขาด้วยส่วนหนึ่ง และเขาก็ดีกับเราและน้องมาก ตัดภาพมาที่พ่อเรา พ่อเราเคยทำไม่ดีค่ะ เรารู้สึกว่า บางวันก็ชอบพ่อ บางวันก็เกลียดในการกระทำของเขา แม่เราซื้อบ้านหลังใหม่ เพื่อให้เรากับน้องอยู่ ส่วนเขาก็มาๆไปๆ ส่งเงินให้ ละก็ให้พ่อมาอยู่เพื่อดูแลเราสองพี่น้อง เรารู้สึกโอเคที่พ่อมาอยู่ด้วยนะคะ เพราะเขาก็ดูแลเรากับน้องจริงๆ เรื่องข้าว เรื่องไปรับไปส่งโรงเรียน แต่การกระทำที่ไม่ชอบคือ เขาชอบคุยกับผู้หญิงที่ทำงานกลางคืนค่ะ ไม่ก็ซื้อขายผู้หญิง เขาเรียกว่าไงอะ ที่ผู้หญิงขายให้ คือเราก็ไม่รู้เท่าไหร่ แค่บางทีแอบเห็นแชทที่เขาคุยกันในไลน์ เรารู้สึกแขยงพ่อตัวเอง พอวันไหนเราขอยืมโทรศัพท์เขาทำธุระหน่อย เพราะบางทีมันเป็นงานที่โทรศัพท์เราทำเครื่องเดียวไม่ได้เขาก็ไม่ให้ พอไปยืมน้องชายก็ไม่ให้ ไม่รู้จะหวงอะไรกันนักหนา เราไม่ได้เอาไปทำอะไรไม่ดี หวงเหมือนในเครื่องมีเรื่องไม่ดีอยู่ เรายอมรับว่าเราโมโหมาก เลยด่าไป บ่นไป ว่าทำไมยืมไม่ได้ อีกสารพัด เขาก็โวยวายใส่เรา เรารู้สึกอยากออกจากตรงนี้จังเลยค่ะ ทั้งบ้านช่วยไรเราไม่ได้เลย เรารู้สึกท้อตลอดเวลาอยู่บ้าน อยากออกไปอยู่กับเพื่อนกับฝูง ใช้ชีวิตของตัวเองจัง เราเบื่อกับการมานั่งทะเลาะกับคนในบ้านทุกวัน บางทีเราก็อยากไปอยู่กับแม่นะคะ แต่เขาก็มีแฟนใหม่แล้ว เราเลยไม่อยากไปอยู่ แต่แม่ก็มาๆไปๆนะคะ เพราะเขายุ่งงานที่ร้าน เราควรทำยังไงดีคะ เรานอนร้องไห้ทุกวันเลย ไม่ชอบการกระทำของพ่อตัวเองมากๆ