คือเราอยู่หอกับเมท แรกๆนางก็น่าสงสารอยู่นานไปนางก็เริ่มทำตัวให้ฉันเบื่อคอยถามนู่นถามนี้เวลาฉันออกไปข้างนอกเวลาไม่เจอฉันอยู่ห้องนางก็จะคอยทักถามฉันอยู่ตลอดเวลา พอฉันไม่ตอบเพราะฉันกำลังยุ่งนางก็จะเริ่มโทรทั้งเฟส และเบอร์โทร ฉันเริ่มอึดอัดอยู่ด้วยกันก็จริงแต่นางกับยุ่งเรื่องส่วนตัวของเราเกินไปแต่ละวันเวลาฉันกลับห้องนางก็จะถามว่า ไปไหนมา ไหนกับใคร ทำไมไม่ชวน ไปทำอะไร แต่ละวันเริ่มอึดอัดมาก เวลาฉันกลับบ้านนางก็จะชอบโทรมาถามว่าเออจะกลับหอวันไหน ซึ่งวันนั้นฉันก็กำลังยุ่งๆอยู่นางก็โทรมาหลายสายมาก นางต้องคอยถามฉันแบบนี้ตลอดระยะเวลาที่อยู่ด้วยกัน3เดือนนางถามคำถามซ้ำๆแบบนี้ทุกวัน บางทีโมโหก็แอบวีนใส่บางก็แบบประมาณว่าเออถามเราทุกวันไม่เหนื่อยหรอ เรากลับหรือไม่กลับก็จะเห็นเอง เวลาพวกเราออกไปข้างนอกกับเพื่อนคนอื่นที่ไม่ใช่นางเวลาพวกฉันอัพตอรี่ลงนางก็จะมาตอบกลับมาทำไมไม่ชวน เราจะไปรู้ไหมว่านางอยากกินหรืออยากไปด้วยซึ่งเราก็จะทักชวนเพื่อนทุกคนหรือคอยรายงานทุกอย่าฃมันเป็นไปไม่ได้ถูกไหมถ้าเกิดเอาออกไปธุระ เราก็เลยแวะกินข้าวกับเพื่อนแล้วนางก็มาบอกว่าเราไม่ชวน ซึ่งเรื่องนี้เราเก็บมานานมากอยากระบาย เราควรทำยังไงย้ายออกหรืออยู่ต่อดี555555เราอดทนเก่งนะ ล้อเล่น คือพีคสุดเว้ยฉันกำลังจะไปอาบน้ำนางก็ถามฉันออกมาว่าจะออกไปไหนหรอ เอ้าก็ฉันจะอาบน้ำฉันอาบไม่ได้หรอฉันอาบน้ำฉันต้องออกไปข้างนอกหรอ นางไม่เหนื่อยหรอที่ต้องมาคอยสนใจเรื่องของฉันตลอดเวลา พีคสุดคือเวลาไปสั่งข้าวเว้ยฉันก็เป็นคนเขียนให้นางนางก็อารมณ์แบบว่าไม่ค่อยแน่ใจว่าฉันเขียนให้หรือป่าวนางก็เดินไปดูซึ้งฉัน งง ฉันสั่งให้เธอแล้วเธอจะเดินไปดูทำไมโอ้ย เวลาฉันขับรถนางใช่มั้ยเวลาจอดรถฉันรู้นางชอบให้ล้อคคอรถ ฉันก็ล้อคให้นางแล้วนั้นแหละแล้วพอเวลาฉันเดินไปไกลๆนางก็จะเดินมาจับดูคอรถเว้ย5555เออก็เข้าใจนะว่ารถกลัวโดนขโมยคือฉันล้อคให้เธอแล้ว