(กลุ่มเข็มทองแดงจาก Project West Ford ที่ยังคงวนเวียนอยู่นอกโลกและบนพื้นโลก Cr.ภาพ: stuffin.space)
ในฤดูร้อนปี 1963 สหรัฐอเมริกาประสบความสำเร็จในการสร้างวงแหวนขนาดมหึมารอบโลก แต่ต่างจากของดาวเสาร์คือ วงแหวนของโลกไม่ได้สร้างจากฝุ่นหินและน้ำแข็ง แต่เป็นเส้นทองแดงบาง ๆ จำนวนเกือบครึ่งพันล้านเส้น ซึ่งในโครงการ Project West Ford นั้น สายไฟหรือเข็มเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามที่จะเสริมสร้างบรรยากาศรอบนอกโลก และจัดหาระบบการสื่อสารที่ป้องกันการติดขัด ป้องกันความล้มเหลว และป้องกันการทำลายล้างให้กับกองทัพสหรัฐฯ
Project West Ford (หรือที่เรียกว่า Westford Needles และ Project Needles ) เป็นการทดสอบโดยห้องปฏิบัติการ Lincoln Laboratory ของสถาบัน Massachusetts Institute of Technology ในนามของกองทัพสหรัฐฯ ในปี1961 และ 1963 เพื่อสร้างไอโอโนสเฟียร์เทียมเหนือพื้นโลก เพื่อแก้จุดอ่อนสำคัญในการสื่อสารทางทหารของสหรัฐฯ
โดยในช่วงทศวรรษที่ 1950 มีการสื่อสารระยะไกลเกิดขึ้น ไม่ว่าจะผ่านสายเคเบิลใต้ทะเลหรือวิทยุเหนือขอบฟ้า ซึ่งคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจะถูกตีกลับจาก
ชั้นบรรยากาศไอโอโนสเฟียร์ตามธรรมชาติของโลก
แม้ว่าสายเคเบิลใต้ทะเลมีความน่าเชื่อถือก็จริงแต่ยังคงเสี่ยงต่อการคุกคาม และความเที่ยงตรงของชั้นบรรยากาศไอโอโนสเฟียร์ก็ขึ้นอยู่กับพลังงานคลื่นของดวงอาทิตย์ ซึ่งจะถูกรบกวนจากเปลวไฟสุริยะเป็นประจำ สหรัฐอเมริกากังวลว่าสหภาพโซเวียตอาจโจมตีสายโทรศัพท์ใต้ทะเล หรือไม่ก็อาจจะทำให้อเมริกามีระบบการสื่อสารที่ไม่สามารถคาดเดาได้ ซึ่งอาจเป็นหายนะจากมุมมองทางทหาร
เข็มจากโครงการเวสต์ฟอร์ดเมื่อเทียบกับแสตมป์และบนปลายนิ้ว
ดังนั้นในปี 1958 วิศวกรไฟฟ้ารุ่นบุกเบิกชื่อ Walter E. Morrow ที่ห้องปฏิบัติการ Lincoln Laboratory ของ MIT จึงเสนอให้วางสายทองแดงไว้เหนือพื้นโลก โดยสายทองแดงจะทำหน้าที่เป็นตัวสะท้อนคลื่นวิทยุแบบถาวร ซึ่งจะช่วยให้คลื่นวิทยุของชาวอเมริกันสะท้อนออกไปยังฐานที่ตั้งที่อยู่ในต่างประเทศในขณะที่ยังคงมีภูมิคุ้มกันต่อการรบกวนจากแสงอาทิตย์
มีการเตรียมเข็มทองแดง 480 ล้านเข็มสำหรับการเปิดตัว แต่ละเข็มยาว 1.8 ซม.และกว้าง. 0007 นิ้ว(น้อยกว่าความกว้างของเส้นผมมนุษย์) ซึ่งความยาวนี้คือครึ่งหนึ่งของความยาวคลื่นของสัญญาณส่ง 8 GHz ที่ส่งจากโลก และทำให้แต่ละเส้นใยเปลี่ยนเป็นสิ่งที่เรียกว่า " เสาอากาศ dipole " ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเสาอากาศจะช่วยเพิ่มการกระจายเสียงวิทยุระยะไกลได้อย่างสม่ำเสมอ โดยไม่ขึ้นอยู่กับไอโอโนสเฟียร์ที่ไม่แน่นอน ในขณะที่เข็มขนาดเล็กเหล่านี้ คาดว่าจะรวมตัวกันเป็นวงโคจรอยู่เหนือพื้นโลก 3,500 กม.
โดยในเดือนตุลาคม 1961 ความพยายามครั้งแรกของเข็มทองแดงในการโคจรรอบโลกสิ้นสุดลงด้วยความล้มเหลว เข็มไม่สามารถกระจายได้อย่างเพียงพอ และกลายเป็นกลุ่มลวดที่ไร้ประโยชน์จำนวนมากที่ลอยอยู่รอบโลกแทน แต่ความพยายามครั้งที่สองเมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม 1963 ประสบความสำเร็จ
เครื่องจ่ายเข็มวงโคจรของ West Ford
ภายในไม่กี่วันจากนั้น การส่งผ่านเสียงระหว่างแคลิฟอร์เนียและแมสซาชูเซตส์ประสบความสำเร็จด้วยดี โดยในขั้นต้นข้อมูลจะถูกส่งด้วยอัตราประมาณ 20 กิโลบิตต่อวินาทีทำให้สามารถส่งผ่านเสียงที่เข้าใจได้ แต่ในขณะที่เข็มไดโพลยังคงกระจายอยู่แต่การส่งสัญญาณก็ลดลงอย่างมาก สี่เดือนต่อมา
ความจุของการส่งข้อมูลลดลงมาอยู่ที่ 100 บิตต่อวินาทีเท่านั้น
จริงๆแล้ว ตั้งแต่วันแรกของ Project West Ford ก็เผชิญกับการต่อต้านอย่างรุนแรงจากนักดาราศาสตร์ทั่วโลก ที่กลัวว่าสายทองแดงอาจรบกวนการสังเกตการณ์บนท้องฟ้าโดยตรง และคนอื่น ๆ กล่าวหาว่าสหรัฐทำให้พื้นที่อวกาศวุ่นวายและเกะกะ
ในที่สุด โครงการก็ถูกระงับส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการพัฒนาอย่างรวดเร็วของดาวเทียมสื่อสารที่ทันสมัยที่เชื่อถือได้และมีความจุสูง และการผสมผสานของระบบที่มีประสิทธิภาพที่เรียกว่า stellar performance ของดาวฤกษ์ ซึ่งในปี1962 มีการเปิดตัว Telstar ซึ่งเป็นดาวเทียมสื่อสารที่ทันสมัยดวงแรกที่
ส่งสัญญาณโทรทัศน์ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกได้เป็นเวลาสองชั่วโมงต่อวัน
กว่าครึ่งศตวรรษต่อมา กลุ่มเข็มทองแดงยังคงโคจรรอบโลกอยู่เหนือศีรษะแม้ว่าส่วนใหญ่จะตกลงสู่พื้นโลกก็ตาม และความที่น้ำหนักเบามากจึงไม่เผาไหม้ในชั้นบรรยากาศ ซึ่งตอนนี้ก็มีหลายชิ้นที่นอนอยู่ใต้หิมะที่ขั้วโลก
ที่มา: Wikipedia / The Harvard Crimson / Damn interesting / Wired
Cr.
https://www.amusingplanet.com/2017/05/project-west-ford-earths-artificial-ring.html / KAUSHIK PATOWARY
Cr.
https://military.wikia.org/wiki/Project_West_Ford
(ขอขอบคุณที่มาของข้อมูลทั้งหมดและขออนุญาตนำมา)
Project West Ford เมื่อโลกเคยมีวงแหวน
Project West Ford (หรือที่เรียกว่า Westford Needles และ Project Needles ) เป็นการทดสอบโดยห้องปฏิบัติการ Lincoln Laboratory ของสถาบัน Massachusetts Institute of Technology ในนามของกองทัพสหรัฐฯ ในปี1961 และ 1963 เพื่อสร้างไอโอโนสเฟียร์เทียมเหนือพื้นโลก เพื่อแก้จุดอ่อนสำคัญในการสื่อสารทางทหารของสหรัฐฯ
โดยในช่วงทศวรรษที่ 1950 มีการสื่อสารระยะไกลเกิดขึ้น ไม่ว่าจะผ่านสายเคเบิลใต้ทะเลหรือวิทยุเหนือขอบฟ้า ซึ่งคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจะถูกตีกลับจาก
ชั้นบรรยากาศไอโอโนสเฟียร์ตามธรรมชาติของโลก
แม้ว่าสายเคเบิลใต้ทะเลมีความน่าเชื่อถือก็จริงแต่ยังคงเสี่ยงต่อการคุกคาม และความเที่ยงตรงของชั้นบรรยากาศไอโอโนสเฟียร์ก็ขึ้นอยู่กับพลังงานคลื่นของดวงอาทิตย์ ซึ่งจะถูกรบกวนจากเปลวไฟสุริยะเป็นประจำ สหรัฐอเมริกากังวลว่าสหภาพโซเวียตอาจโจมตีสายโทรศัพท์ใต้ทะเล หรือไม่ก็อาจจะทำให้อเมริกามีระบบการสื่อสารที่ไม่สามารถคาดเดาได้ ซึ่งอาจเป็นหายนะจากมุมมองทางทหาร
ดังนั้นในปี 1958 วิศวกรไฟฟ้ารุ่นบุกเบิกชื่อ Walter E. Morrow ที่ห้องปฏิบัติการ Lincoln Laboratory ของ MIT จึงเสนอให้วางสายทองแดงไว้เหนือพื้นโลก โดยสายทองแดงจะทำหน้าที่เป็นตัวสะท้อนคลื่นวิทยุแบบถาวร ซึ่งจะช่วยให้คลื่นวิทยุของชาวอเมริกันสะท้อนออกไปยังฐานที่ตั้งที่อยู่ในต่างประเทศในขณะที่ยังคงมีภูมิคุ้มกันต่อการรบกวนจากแสงอาทิตย์
มีการเตรียมเข็มทองแดง 480 ล้านเข็มสำหรับการเปิดตัว แต่ละเข็มยาว 1.8 ซม.และกว้าง. 0007 นิ้ว(น้อยกว่าความกว้างของเส้นผมมนุษย์) ซึ่งความยาวนี้คือครึ่งหนึ่งของความยาวคลื่นของสัญญาณส่ง 8 GHz ที่ส่งจากโลก และทำให้แต่ละเส้นใยเปลี่ยนเป็นสิ่งที่เรียกว่า " เสาอากาศ dipole " ได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยเสาอากาศจะช่วยเพิ่มการกระจายเสียงวิทยุระยะไกลได้อย่างสม่ำเสมอ โดยไม่ขึ้นอยู่กับไอโอโนสเฟียร์ที่ไม่แน่นอน ในขณะที่เข็มขนาดเล็กเหล่านี้ คาดว่าจะรวมตัวกันเป็นวงโคจรอยู่เหนือพื้นโลก 3,500 กม.
โดยในเดือนตุลาคม 1961 ความพยายามครั้งแรกของเข็มทองแดงในการโคจรรอบโลกสิ้นสุดลงด้วยความล้มเหลว เข็มไม่สามารถกระจายได้อย่างเพียงพอ และกลายเป็นกลุ่มลวดที่ไร้ประโยชน์จำนวนมากที่ลอยอยู่รอบโลกแทน แต่ความพยายามครั้งที่สองเมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม 1963 ประสบความสำเร็จ
ความจุของการส่งข้อมูลลดลงมาอยู่ที่ 100 บิตต่อวินาทีเท่านั้น
จริงๆแล้ว ตั้งแต่วันแรกของ Project West Ford ก็เผชิญกับการต่อต้านอย่างรุนแรงจากนักดาราศาสตร์ทั่วโลก ที่กลัวว่าสายทองแดงอาจรบกวนการสังเกตการณ์บนท้องฟ้าโดยตรง และคนอื่น ๆ กล่าวหาว่าสหรัฐทำให้พื้นที่อวกาศวุ่นวายและเกะกะ
ในที่สุด โครงการก็ถูกระงับส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการพัฒนาอย่างรวดเร็วของดาวเทียมสื่อสารที่ทันสมัยที่เชื่อถือได้และมีความจุสูง และการผสมผสานของระบบที่มีประสิทธิภาพที่เรียกว่า stellar performance ของดาวฤกษ์ ซึ่งในปี1962 มีการเปิดตัว Telstar ซึ่งเป็นดาวเทียมสื่อสารที่ทันสมัยดวงแรกที่
ส่งสัญญาณโทรทัศน์ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกได้เป็นเวลาสองชั่วโมงต่อวัน
กว่าครึ่งศตวรรษต่อมา กลุ่มเข็มทองแดงยังคงโคจรรอบโลกอยู่เหนือศีรษะแม้ว่าส่วนใหญ่จะตกลงสู่พื้นโลกก็ตาม และความที่น้ำหนักเบามากจึงไม่เผาไหม้ในชั้นบรรยากาศ ซึ่งตอนนี้ก็มีหลายชิ้นที่นอนอยู่ใต้หิมะที่ขั้วโลก
ที่มา: Wikipedia / The Harvard Crimson / Damn interesting / Wired
Cr.https://www.amusingplanet.com/2017/05/project-west-ford-earths-artificial-ring.html / KAUSHIK PATOWARY
Cr.https://military.wikia.org/wiki/Project_West_Ford