พ่อเพียงให้กำเนิดเรา ไม่เคยเลี้ยงดูหรือส่งเสียเรากับครอบครัว แถมเอาลูกกับเมียใหม่มาให้แม่เราเลี้ยง ตอนนี้เรากับพี่ทำงานหาเลี้ยงตัวเอง แม่ และน้องที่พ่อทิ้งไว้ ไม่เคยขาด ให้แม่กับน้องตลอด

ไม่นานมานี้พ่อเราเป็นมะเร็ง ปัจจุบันใส่สายยางให้อาหาร เราให้เงินบ้างถ้าเรามี หลังจากหักค่าใช้จ่ายทั้งหมด ตอนนี้พ่อเรายังทำงานตระเวนขี่มอไซค์ทั้งสายยางขายของ จริงๆพ่อไม่ค่อยขอเงินเราเท่าไหร่ พ่อหาเงินเลี้ยงตัวเอง 

เราเป็นลูกก็ให้ได้เท่าที่ให้ได้ ญาติทางพ่อที่อยู่ต่างจังหวัดมักจะพูดดราม่าอาการพ่อผ่านแม่เรา ส่งเฟสถ่ายรูปพ่อให้เราบ่อยๆ แต่ไม่ได้พูดชัดๆว่าให้เรากับพี่เลี้ยง เราคิดว่าเขาพูดได้ไม่เต็มปาก เพราะพ่อทิ้งเรากับครอบครัวไปนานแล้ว 

เรารู้สึกโกรธพ่อ อีกใจก็สงสารอยากจะดูแลให้เต็มที่แบบที่ดูแลแม่ แต่มันทำไม่ได้ เราเงินเดือนไม่ได้มากขนาดนั้น 

เรายอมให้คนอื่นมองว่าเราเป็นลูกที่แย่ พ่อป่วยจะตายยังให้เขาทำงาน ไม่ดูแล แต่เราทำได้แค่นี้จริงๆ 

บางครั้งเราก็คิดว่าพ่อไม่เคยนึกถึงพวกเราเลย ทำไมเราต้องนึกถึง ทุ่มเทให้คนที่เพียงแค่ให้กำเนิด แต่ไม่เคยรับผิดชอบอะไร