เรารู้สึกเหมือนพ่อแม่ไม่ได้รักเรา จริงๆก็รู้ว่าเขารัก แต่ครอบครัวเราไม่ค่อยแสดงออก เราอาจจะไม่ใช่ลูกที่ดีมาก เรียนหนังสือไม่เก่ง โตมาก็ ไม่ได้ทำงานตามที่พวกเขาหวัง เขาก็จะเปรียบเทียบเรากับลูกคนอื่นตลอดเวลา มักมีคำพูดให้เรารู้สึกน้อยอกน้อยใจ รู้สึกว่าเราไม่ใช่คนสำคัญ รู้สึกว่าเราโดนเหยียบย่ำซ้ำเติม จากคนในครอบครัวเวลาไม่ได้ตั้งใจทำเรื่องผิดพลาด บางครั้งเราก็รู้แล้วว่าเขาดุด่าเพราะว่าเขาอยากเตือนให้ทำในสิ่งที่ดีและปลอดภัย แต่บางครั้ง มันก็ ยากจะควบคุมเช่น เราหกล้ม พ่อแม่เราจะไม่มาช่วย ประคับประคองหรือถามว่าเป็นอะไรไหม แต่จะมีคำพูด ต่อว่าในเชิงซุ่มซ่ามประมาททำอะไรไม่ระวัง อีกหน่อยต้องไปทำอะไรเสียหายให้ชาวบ้านชาวช่องแน่ๆ แล้วเดี๋ยวก็จะเสียมาถึงพ่อแม่ หัดทำไรให้เกียรติพ่อแม่บ้าง บางทีเราก็ไม่เข้าใจแค่หกล้มแต่กลับโดนต่อว่ายาวเหยียด ยิ่งแม่เราเขาชอบพูด เบื่อเรา ตายจากกันเมื่อไหร่ไม่อยากเจอกันอีกไม่ว่าชาตินี้หรือชาติหน้า ทั้งที่เราก็พยายามทำตัวเป็นลูกที่ดีแล้วแต่ไม่เคยพอในสายตาเขา เศร้าอะ 😭