สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กอายุ13 หนูเป็นโรคซึมเศร้า เริ่มเป็นตั้งแต่ปลายปี2020จนตอนนี้ปี2021แล้วก็ยังไม่หาย อยากไปรพ.แต่พ่อกับแม่ไม่มีเวลา หนูโดนกดดันมากๆ พ่อแม่บอกว่าต้องเรียนให้จบ เอานู่นเอานี่มาแลกกับเกรด พ่อชอบว่าหนูทางอ้อม บอกเลยว่าอยากร้องไห้มากๆ ส่วนแม่ก็ชอบว่าหนูถ้าหนูไม่ยอมทำตามที่แม่สั่ง ชอบเอาหนูไปเปรียบเทียบกับน้องว่าหนูไม่เคยพึ่งอะไรได้ แถมมีครั้งนึงแม่ยังบอกว่าไม่มีลูกซะยังดีกว่า หนูอยากร้องไห้มากแต่ก็ทำได้แค่เก็บไว้ในใจ ใช่ค่ะ หนูเป็นเด็กเก็บกด ชอบแอบไปร้องไห้คนเดียว หนูนอนไม่หลับ วันพน.ก็ต้องไปรร. อ้อมีอีกเรื่องค่ะ คือทางรร.ให้นร.ที่ไม่กล้ามาเรียนเรียนออนไลน์อยู่บ้านได้ หนูอยากเรียนออนไลน์มากค่ะแต่พ่อกับแม่ไม่ให้เรียน(ครอบครัวหนูจนพ่อแม่ทำงานขายข้าวแกง)หนูเลยคิดว่าคงเป็นเพราะตอนเย็นพอเรียนเสร็จจะให้หนูไปช่วยขายของ หนูรู้สึกแย่มากที่เลือกทางเดินเองไม่ได้เลย ช่วงนี้หนูรู้สึกอยากตา/ยมาก ทางมันตันไปหมด เพื่อนที่รร.ก็ไม่มี ทนอยู่แบบนี้มานานมาก มากจนคิดว่าถ้าเราไม่อยู่เป็นภาระครอบครัวล่ะ มันจะดีกว่ามั้ย เราตา/ยไป ไม่ต้องคิดอะไรให้มันรกสมอง หนูเบื่อกับชีวิตที่โคตรจะแย่นี่เต็มทนแล้ว เบื่อการ

-เอาตัวเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น

-ไม่ให้เราเลือกอะไรเลย

-ไม่สนใจสุขภาพของลูก

-ไม่มีเพื่อน

-เรียนไม่เก่งแต่โดนกดดัน

-โดนด่าทุกวัน

-อยากเป็นคนกล้าแสดงออกแต่ก็ทำไม่ได้

หนูโดนกดดันทุกทาง เมื่อก่อนหนูร่าเริงมากๆแต่เดี๋ยวนี้รอยยิ้มสดใสของหนูมันแทบไม่เหลือแล้ว ทุกวันนี้อยากได้อะไรก็แทบจะต้องหาเอง หนูอยากให้ผู้ใหญ่ใส่ใจลูกๆของคุณมากกว่านี้ อย่าคิดว่า"แค่ความคิดของเด็ก เด็กคงคิดเล่นๆไม่ต้องสนใจก็ได้"บางทีไอ้ความคิดของเด็กนี่แหละที่จะทำให้คุณเสียใจ(เขียนไปก็ปวดหัวไป😂)