เราคบกับแฟนมา2ปี แฟนเป็นครอบครัวไทยเชื้อสายจีน และเป็นลูกชายคนเดียว ตลอดเวลาที่ผ่านมาฝ่ายชายอยากมีลูกมากเพราะเรา30 กันทั้งคู่แล้ว จนณตอนนี้เราตั้งท้องได้2เดือน ผช.ไปบอกพ่อแม่ พ่อไม่ว่าอะไร แต่แม่เขากลับถามเยอะมาก หนึ่งในนั้นคือเรื่องฐานะ ครอบครัวทางบ้านฝ่ายหญิงเป็นยังงัย พื้นฐานแฟนเราตอนปกติเป็นคนดีมาก ดีจนเรารักแบบหมดหัวใจ แต่จะติดนิสัยใจร้อน ขี้หงุดหงิด และโมโหร้าย เรื่องมันเกิดจากแฟนมาบอกกับแม่เราเรื่องท้องและจะรับผิดชอบทุกอย่าง ให้เราออกจากงานเพราะเราแพ้ท้องมาก แม่เรารับฟังและรับรุ้ไม่ได้ว่าอะไรเพราะโตๆกันแล้ว แล้วพอฝ่ายชายไปบอกกับพ่อแม่เขา เขาตัดสินใจอยู่หลายวันกว่าจะบอก เราก็รอๆๆคำตอบว่ายังไง เรากับแฟนอยู่คนละจังหวัด พอเราได้คุย ปรากฏว่าแฟนก็พูดประมาณว่าจริงๆแล้ว เขาถูกปลูกฝังมาให้คบคนที่มีเชื้อสายจีนเหมือนกัน ค้าขายเหมือนกัน แม่ไม่อยากให้รีบร้อน เพราะผช.มีเมื่อไหร่ก็ได้ (ตอนคบกันบอกเราว่าแม่ไม่เกี่ยงเรื่องฐานะ จะรวยจนขอแค่เป็นคนดี)แฟนเราจะเป็นคนที่พอเล่าอะไรให้ฟังแล้วชอบหงุดหงิดขึ้นเสียงไม่พอใจกับเรา ว่าเราว่าไม่มาบอกพร้อมกัน และจิงๆแล้วยังไม่ควรบอกพ่อแม่เขา เพราะถ้าเกิดผิดพลาดขึ้นมาพ่อแม่เขาจะรับไม่ได้ เราก็เสียใจ เก็บคำพูดที่เขาขึ้นโมโหใส่เราไปปรึกษาแม่ แม่ขอคุยโทรศัพท์กับเขาเพราะอยากให้คุยกับเราดีๆอย่าหงุดหงิดใส่เพราะเรากำลังท้องอ่อนๆ แต่แฟนเรากับโมโหพูดขึ้นเสียงใส่แม่ ไม่ฟังเจตนาเลย และโทรมาด่าเราว่าไปฟ้องอะไรแม่ให้มาด่ากู (แม่ไม่ได้ด่าเขาสักคำ สาบานได้) นี่เป็นอีกเหตุนึงที่เราเสียใจมาก เวลาโมโหชอบขึ้นกูใส่เรา แต่เราไม่เคยพูดกูกับเขาเลย และพิมพ์ด่าเรา ด่าแม่เราทางไลน์ บอกขอตัดขาดขอเลิก ทั้งๆที่รุ้ว่าเราท้อง เขาบอกว่าเขาน่าจะเชื่อแม่เขาแต่แรก ว่าเราไม่เหมาะสม ไม่คู่ควรกับเขา แม่เขาบอกเขาควรจะหาคนที่มีฐานะเท่าเทียมกัน  เราอ่านไปน้ำตาไหลเลย วันที่6มีค.หมดนัดตรวจเราคงต้องไปกับแม่ เขาหายไปเลย ไม่แม้แต่จะถามสารทุกข์มาเป็นอาทิตย์แล้ว เขาใจดำมาก ไม่คิดเลยผช.ที่เราให้ทั้งใจ ทำผิดกับเรา ทำเราเจ็บช้ำน้ำใจมาหลายครั้งเราให้อภัยตลอด ความดีเขามีเยอะ แต่เขาจะลำเลิกทุกครั้งที่ทะเลอะกัน ส่วนใหญ่มาจากอารมณ์โมโหร้ายของเขา ตอนนนี้เราเสียใจมากด่าว่าเราเรายังไม่เสียใจเท่ามาด่าลามถึงแม่เรา แม่ใครๆก็รัก พ่อเราเสียไปแล้ว พ่อแม่เขาเราให้เกียรติมาก เราเสียใจมาก ทำได้ยังไง คนที่ทิ้งแฟนที่กำลังท้องลูกตัวเอง ใจดำมาก เราทุกข์เจียนตายทั้งเป็น นอนร้องไห้ทุกวัน แต่เขากับอยู่กับทางบ้านเขาได้แบบสบายใจ เราห่วงลูกเรามา กลัวเครียดจนเกิดอะไรไม่คลาดคิดขึ้น เราไม่รุ้จะระบายกับใคร  บวกกับอาการแพ้ท้องเราไม่มีกะจิตรกะใจทำอะไรเลย แม่บอกว่าถ้าเขาไม่เอาแม่จะเลี้ยงเอง เพราะเขาดูถูกครอบครัวเราเกินไป เขาดูถูกเราไม่พอดูถูกไปถึงแม่เรา ใช้คำพูดหยาบคายกับเราทุกครั้งที่โมโห ทำไหมเราถึงอาภัพ เจอผช.ใจดำทิฐิสูงแบบนี้ เป็นผช.บางคนเขาคงไม่ทำแบบนี้ได้ลงคอ ตัดขาด ด่าสาดเสียเทเสีย ไม่รับผิดชอบ เทเราทิ้งแบบไม่ใยดี เราสงสารลูกทำไมเขาต้องเกิดมาไม่มีพอตั้งแต่เราท้องแค่2เดือน เสียใจที่สุดในชีวิตเลย ต่อไปนี้จะทำอย่างไรต่อ มีแต่น้ำตาที่ไหลก่อนนอนทุกคืน