ลูกรัก... พ่อเหนื่อยหนักอยากพักผ่อนตอนใกล้ฝั่ง ทุกวันนี้ที่เป็นอยู่ดูจริงจัง เหนื่อยจากงานมาล้านครั้งพ่อยังทน เมื่อมีเจ้าเฝ้าถนอมพร้อมทนสู้ พร้อมเป็นครูผู้ให้ใฝ่ฝึกฝน หวังให้เจ้าก้าวข้ามความยากจน บนทา

อยากจะขอ อากาศดีมีมาเวลาเช้าร้อนเหน็บหนาวคราวให้ไม่สดใสฝนตกใส่ไร้งามตามเป็นไปต่างอะไรใช่มันสำคัญพอ เวลาเจอกับเธอนั้นคือฝันนี้ของฉันที่ไถ่ถามยามที่ขอพูดคุยตอบสอบถามความรักรอแค่นี้พอรอหวังยังหัวใจ

เสียงหัวใจคร่ำครวญโอ้นวลเจ้า คิดถึงเขาคนไกลเฝ้าใฝ่หา เมื่อต้องห่างเหินไปคล้ายลับลา ทั้งสองนัยนาน้ำบ่านอง ร้อยอักษรแทนเสียงสำเนียงขับ ให้เธอรับรู้ในดวงใจของ- หญิงคนหนึ่งซึ่งรักตระหนักปอง ยังหวังครองเค

...ห้ามเท่าไหร่ใจเอ๋ยไม่เคยยั้ง กลับเผลอพลั้งรักเขาเฝ้าหวั่นไหว จึงต้องเก็บเจ็บช้ำระกำใน เพราะเขาไร้ซึ่งใจจะใฝ่ปอง เพียงเขาแสร้งแกล้งหลอกมาบอกรัก ก็ยอมพักพิงใจใฝ่สนอง หวังร่วมเรียงเคียงอยู่เป็นคู่ครอ

*เมื่อ*ชีวิต สับสน ทนทุก*เมื่อ**เหมือน*ดั่งเรือลอยลำกลางน้ำ*เหมือน**เลือน*แรมล้างห่างหายไกลลืม*เลือน**ไร้*รักเยือนเหมืนว่าคุณค่า*ไร้* *คล้าย*ชะตาพาวนสับสน*คล้าย**ใฝ่*หาหมายจุดมั่นดังฝัน*ใฝ่**ไกล*เหลือ