ก่อนหน้านี้แยกตัวออกไปอยู่กับแฟน แล้วมีเหตุให้แฟนต้องกลับไปที่บ้านต่างจังหวัด ตัวเราเลยเลือกจะกลับมาอยู่บ้านพ่อแม่ ตอนออกไปอยู่ข้างนอกก็กลับมาเที่ยวที่บ้านบ่อยๆ ก่อนจะกลับมาแม่ก็พูดดีด้วย ชวนมาอยู่ แต่พอกลับมาแล้วรู้สึกว่าบ้านไม่น่าอยู่อึดอัด แม่บ่นตลอด หาว่าเรารักคนอื่นบ้าง ไม่รักเขาบ้าง เราตากผ้าแบบก่อนหน้าจะออกไปอยู่คนเดียวเราตากยังไง กลับมาเราก็ตากแบบนั้น แต่กลับมาโดนบ่นเรื่องตากผ้าแบบ งงๆ เราซักผ้า รอเครื่องปั่นเสร็จมานั่งเล่นในบ้าน เขาดูกล้องไม่เจอเรา เขาก็บ่น เราไม่ออกไปซักผ้า ลูกจ้างที่เขาจ้างมารีดผ้า เขาก็ถามเรา 'กลับมาจะอยู่กับแม่ได้หรอ' (ขนาดลูกจ้างยังพูด) แล้วแม่เราเขาก็บ่นนู้นบ่นนี้ ส่วนตัวเราก็มีเรื่องให้คิดให้เครียดอยู่แล้ว จนเดินๆอยู่เลือดกำเดาก็ไหลออกมา เขาก็บ่นๆๆ เราก็เปิดใจคุยกับแม่ไปตรงๆค่ะว่า แม่เป็นทำให้บ้านอึดอัดแบบไม่รู้ตัวอยู่นะ แม่ต้องปรับต้องเปลี่ยนบ้าง แม่จะให้ทุกคนเปลี่ยนแล้วตัวเองไม่เปลี่ยนไม่ได้ แม่ตอบกลับมาเอาซะหน้าหงายเลย 'ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้มา 40 ปีแล้ว จะให้ฉันเปลี่ยน ฉันเปลี่ยนไม่ได้หรอก' เราก็เงียบ คิดในใจ โห แล้วคนอื่น ต้องมาเป็นที่รองรับอารมณ์ของแม่ขนาดนี้เชียวหรอ เราเลยมีความคิดขึ้นมาในหัวเลยค่ะว่า คงอยู่กับแม่ที่บ้านไม่ได้ ออกไปอยู่ข้างนอกแล้วขยันกับมาบ้านจะดีกว่ารึป่าว เพราะตอนที่ออกไป คือไม่ได้มีเรื่องแบบนี้ สบายใจ สบายหู มาก รู้สึกอยู่บ้านแล้วเขาพูดๆตลอดเวลา ทำให้เราเครียดหนักกว่าเดิม
อาจจะดูเหมือนไม่รักแม่นะคะ แต่ แม่ลูกบางบ้านต้องอยู่ห่างกันจริงๆถึงจะรู้ว่ารักกันอ่ะค่ะ เช่นพี่ชายเรา ออกไปอยู่ข้างนอกตั้งแต่เด็ก เขาสบายใจ ไปคนเดียวล่ะ แต่ก็กลับมาหาแม่บ้าง เหมือนลูกบ้านนี้ไม่มีใครอยู่ร่วมกับแม่ได้ค่ะ ทั้งตัวเราเอง พี่ชายเรา ลุง(พี่ชายของแม่) ไม่มีใครอยู่กับแม่ได้เลยด้วยเหตุผลเดียวกันคือ เนี่ยบ จู้จี้ ขี้บ่น จนทำให้บ้านอึดอัด คนที่อยู่กับแม่ได้จริงๆคือ สามี ท่านค่ะ (ไม่ใช่พ่อแท้ๆ) เพราะแกเป็นคนไม่สนใจที่แม่บ่น เลยอยู่ด้วยกัน เราก็คุยกับพี่เราว่า แกก็เก่งเนาะอยู่กับแม่ได้ ส่วนแฟนเรา มาบ้านเราแล้วไม่ค่อยอยากจะมาอีก สาเหตุคือ แม่เราทำให้เขาอึดอัด (เสียใจมากค่ะ แต่เขาไม่ได้คิดจะเลิก สบายใจหน่อย) นานๆเราถึงจะพาเขามาบ้าน แต่เขามาแค่แปปเดียวเขาก็กลับ เราก็เข้าใจเขานะคะ ขนาดเราเป็นลูกเรายังรู้สึกได้เลย
นี้แหละค่ะสาเหตุที่อยากออกมาอยู่คนเดียว มีอิสระ จะไปไหนไม่จำเป็นต้องบอกต้องขอ ไปกับเพื่อนก็ได้ ก่อนหน้านี้ที่อยู่บ้าน มีเพื่อนค่ะ แต่ไม่เคยได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อน พอออกมาอยู่คนเดียวรู้สึกว่ามีสังคมที่เยอะขึ้น รู้สึกแฮปปี้กว่าอยู่บ้าน
ปล. จขกท. อายุ 23 เรียนจบ ไม่ขอเงินแม่มาตั้งแต่ 20 แล้วนะคะ
อยากรู้ว่า คุณพ่อ คุณแม่ คิดเห็นยังไงกับเรื่องที่ลูกรู้สึกอึดอัดเวลาอยู่ที่บ้านบ้างคะ? ถ้าลูกๆขอออกไปอยู่คนเดียวจะให้ลูกไปรึป่าวคะ? แล้วมีวิธีแก้รึป่าว เรื่องไม้แข็งดัดยาก ไม้อ่อนดัดง่าย
แล้วในมุมของคนเป็นลูก คิดเห็นยังไงที่จะออกไปใช้ชีวิตคนเดียวคะ?
กลับมาอยู่บ้านแล้วรู้สึกอึดอัดเหมือนไม่ใช่ที่ของตัวเอง
อาจจะดูเหมือนไม่รักแม่นะคะ แต่ แม่ลูกบางบ้านต้องอยู่ห่างกันจริงๆถึงจะรู้ว่ารักกันอ่ะค่ะ เช่นพี่ชายเรา ออกไปอยู่ข้างนอกตั้งแต่เด็ก เขาสบายใจ ไปคนเดียวล่ะ แต่ก็กลับมาหาแม่บ้าง เหมือนลูกบ้านนี้ไม่มีใครอยู่ร่วมกับแม่ได้ค่ะ ทั้งตัวเราเอง พี่ชายเรา ลุง(พี่ชายของแม่) ไม่มีใครอยู่กับแม่ได้เลยด้วยเหตุผลเดียวกันคือ เนี่ยบ จู้จี้ ขี้บ่น จนทำให้บ้านอึดอัด คนที่อยู่กับแม่ได้จริงๆคือ สามี ท่านค่ะ (ไม่ใช่พ่อแท้ๆ) เพราะแกเป็นคนไม่สนใจที่แม่บ่น เลยอยู่ด้วยกัน เราก็คุยกับพี่เราว่า แกก็เก่งเนาะอยู่กับแม่ได้ ส่วนแฟนเรา มาบ้านเราแล้วไม่ค่อยอยากจะมาอีก สาเหตุคือ แม่เราทำให้เขาอึดอัด (เสียใจมากค่ะ แต่เขาไม่ได้คิดจะเลิก สบายใจหน่อย) นานๆเราถึงจะพาเขามาบ้าน แต่เขามาแค่แปปเดียวเขาก็กลับ เราก็เข้าใจเขานะคะ ขนาดเราเป็นลูกเรายังรู้สึกได้เลย
นี้แหละค่ะสาเหตุที่อยากออกมาอยู่คนเดียว มีอิสระ จะไปไหนไม่จำเป็นต้องบอกต้องขอ ไปกับเพื่อนก็ได้ ก่อนหน้านี้ที่อยู่บ้าน มีเพื่อนค่ะ แต่ไม่เคยได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อน พอออกมาอยู่คนเดียวรู้สึกว่ามีสังคมที่เยอะขึ้น รู้สึกแฮปปี้กว่าอยู่บ้าน
ปล. จขกท. อายุ 23 เรียนจบ ไม่ขอเงินแม่มาตั้งแต่ 20 แล้วนะคะ
อยากรู้ว่า คุณพ่อ คุณแม่ คิดเห็นยังไงกับเรื่องที่ลูกรู้สึกอึดอัดเวลาอยู่ที่บ้านบ้างคะ? ถ้าลูกๆขอออกไปอยู่คนเดียวจะให้ลูกไปรึป่าวคะ? แล้วมีวิธีแก้รึป่าว เรื่องไม้แข็งดัดยาก ไม้อ่อนดัดง่าย
แล้วในมุมของคนเป็นลูก คิดเห็นยังไงที่จะออกไปใช้ชีวิตคนเดียวคะ?