สวัสดีคะ วันนี้มีเรื่องขอปรึกษาและระบายคะ จขกท.อายุ29ปี ยังไม่มีครอบครัว มีงานประจำทำเงินเดือนประมาณลูกจ้างปริญาตรีทั่วๆไปคะ เราโอนเข้าบัญชีแม่และพ่อ 2000บาททุกเดือน ตอนเย็นหลังเลิกงานก็ไม่ได้ไปสังสรรค์หรือไปหาเพื่อนที่ไหน เพราะต้องกลับมาช่วยงานที่ร้านของครอบครัวชีวิตเราจะวนลูปแบบนี้ตลอดทุกวัน รายได้ส่วนนี้จะเข้ากระเป๋าแม่และใช้จ่ายภายในครอบครัว ส่วนตัวเป็นคนมีเพื่อนน้อยมากเพราะปกติการใช้ชีวิตตั้งแต่เด็กๆจำความได้หลังเลิกเรียนหรือทุกวันหยุดก็จะช่วยงานที่ร้านตลอด เราทำงานที่ร้านของแม่เหมือนลูกจ้างทำทุกอย่าง แต่ได้ค่าแรงเป็นอาหารกับที่พัก ส่วนของอื่นๆที่อยากได้ต้องขอเงินจากแม่ถ้าแม่ให้ก็ได้ ถ้าแม่ไม่ให้ก็ไม่ได้เป็นแบบนี้จนถึงตอนนี้ที่มีเงินเดือนของตัวเองและเงินเก็บของตัวเองพอจะซื้อใช้อะไรก็ต้องขออนุญาตจากแม่ตลอด การขออนุญาตแบบนี้รวมไปถึงการไปไหนมาไหนตอนเลิกงานวันหยุด การกลับบ้านช้าเร็ว ส่วนการไปเที่ยวกับเพื่อนๆนั้นไม่มีสิทธิ์เลย อาจจะไปเดินเล่นห้างแถวๆบ้านสัก1-2ชั่วโมงได้อยู่ แต่ถ้าไปสถานที่ท่องเที่ยว ทะเลน้ำตกภูเขาถึงใกล้บ้านก็ต้องขออนุญาต ยิ่งไปไกลต่างจังหวัดพักค้างแรมไม่ได้เลยคะ ห้ามไป แต่ทุกวันนี้เหมือนปัญหามันจะมากขึ้นคะ เรารู้สึกเราอยู่กับที่บ้านแล้วไม่มีความสบายใจ อึดอัดมาก แม่เราพอเราพูดอะไรก็ไม่ถูกใจ พาลทะเลาะด่าเราแรงๆตลอด พอโกรธก็ไล่เราออกจากบ้าน เราพูดอะไรก็ไม่ฟัง อะไรที่ห้ามแม่ก็ทำ พอเราเตือนก็ไม่พอใจด่าเราและไล่เราออกจากบ้าน สำหรับเรา เราอยู่บ้านกับพ่อแม่มาตลอดนอกจากไปเรียน ป.ตรี ก็กลับมาอยู่บ้าน ส่วนตัวตอนนี้กลัวการออกไปอยู่คนเดียวข้างนอกมาก แต่เราไม่ไหวแล้วคะ เราทนกับสถานการณ์ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว เราเหนื่อยเราเครียดมากคะ ปกติทำงานหนักทำงานเหนื่อยเราทนได้ แต่จิตใจเราทนกับสถานการณ์ความอึดอัดใจแบบนี้ไม่ไหวแล้วคะ เราควรจะทำยังไงดีคะ