จำได้มั้ย วันแรกที่คุยกันได้มั้ย
จำได้มั้ย วันที่ตอบไลน์นาทีต่อนาที
จำได้มั้ย วันที่เราเจอกันในวันแรก
จำได้มั้ย วันที่มีเวลาอยู่ด้วยกันตลอด
จำได้มั้ย วันที่พี่ค่อยให้กำลังใจเสมอ
จำได้มั้ย วันที่มาอยู่ด้วยกันวันแรก
จำได้มั้ย วันที่มีคลอดลูกคนแรก
จนวันนี้ พี่ตอบไลน์ช้าลง
จนวันนี้ พี่มีเวลาเล่นเฟสได้ แต่เลือกที่จะไม่ตอบไลน์
จนวันนี้ พี่เปลี่ยนไปมาก พี่ติดเกมมากขึ้น ไม่มีวันหยุดยาวเหมือนเมื่อก่อน
จนวันนี้มิ้นเป็นคนเดียวที่รักพี่มากขึ้นและรอเวลาเลิกงาน รอวันหยุดยาว

พี่ไม่อยากอยู่กับมิ้นแล้วหรอ?
เข้าใจนะว่า คงไม่สามารถมาอยู่ด้วยกันได้ตลอดเวลาหรอก
มิ้นไม่ได้เป็นผญงี่เง่าหรอกนะ อย่าว่าเรางี่เง่าเลยนะ
มิ้นแค่อยากอยู่กับพี่
แต่ช่วยแสดงออกให้มันเท่าเดิมได้มั้ย

ที่เค้าว่ากันว่าผู้ชายเริ่มจากร้อยถึงศูนย์ ผู้หญิงเริ่มจากศูนย์ถึงร้อย พึ่งเข้าใจก็วันนี้..
ไม่อยากเสียเราไป ใส่ใจเราเถอะนะ
ความรู้สึกของผู้หญิง ถึงจะไม่ค่อยมีเหตุผล แต่ที่เค้าทำ เพราะเค้ายังอยากให้ผชของเค้ารักเค้ามากๆ
เหมือนวันแรกๆที่เรารักกันไง 
ถ้าวันนึงเธอหมดรักเราจริงๆ แล้วเราละ คนที่ยังเต็มร้อย จะปล่อยให้เค้าอยู่คนเดียวตรงนี้หรอ?