ปัญหาครอบครัว ที่เราหาทางออกไม่ได้

สวัสดีค่ะ วันนี้อยากจะขอใช้พื้นระบายความอึดอัดในใจ

อายุ 26 รับแต่ความคิดด้านลบ ความกดดันจากครอบครัวมาตลอด เราคือเด็กมีปัญหาคนหนึ่งค่ะ
ปัญหาที่เราเจอขอแบ่งแยกออกมาเพื่อเรื่องจะได้ไม่ยืดยาว

- อาศัยอยู่กับ ยาย ตา ค่ะ แม่มีสามี มาแล้ว 3 คน และ ปล่อยให้อยู่กับ ตา ยาย มาตลอดจนปัจจุบัน เราไม่เคยได้รับการดูแลที่ดีจากแม่และคิดว่าแม่ทำหน้าที่ได้ค่อนข้างบกพร่อง ส่วนมากคือเป็นยายค่ะที่ทำหน้าที่มากกว่าสิ่งที่แม่ควรจะทำ
**แม่ทะเลาะกับยายเพราะ แม่มีสามีหลายคนทำให้แม่ย้ายออกมาใช้ชีวิตกับสามีคนที่ 3 ระยะเวลาก็ตั้งแต่เราอายุ 18-19 ที่แม่ย้ายออกมา แต่ความจริงตั้งแต่พ่อเราคนที่ 1 มาคนที่ 2-3 แม่ก็ไม่เคยจะใช้ชีวิตกับเรา**
ณ ตอนนี้ไม่ได้คุยกับแม่หลายเดือนแล้ว

เหตุผลที่ไม่คุยกับแม่ เพราะแม่มีโอกาสจะมาหาเรา กับ น้อง (เรามีน้องสาวต่างพ่อคนหนึ่ง) แม่ไม่พยายามจะมา แม่ทุ่มเท ทำกับข้าว ซักผ้า ให้สามีใหม่ เอาตรงๆคือ เราน้อยใจ

แต่เรื่องแม่ไม่เท่าสิ่งแตกหักของยาย

- ยายให้เราเรียนโรงเรียนประจำ 6 ปี  ม.1-6 จากนั้นเราไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่บ้านอีกเลย

- ยายเราชอบกดดัน เปรียบเทียบลูกหลานคนอื่น ใช้คำพูดให้เราคิดมาก (การคิดมากของเราลดน้อยลงตามอายุ ปัจจุบันใช้เหตุผลในการคุย แต่ เขาไม่รับฟัง ยายมองว่าเหตุผลเรามันคือ การเถียง ไม่เชื่อฟัง เนรคุณ ไม่ตอบแทนที่เลี้ยงมา

- เราสอบได้สาขาที่เราอยากเรียน จับได้ว่าเรามีแฟน แอบเห็นถุงยางทำให้ย้ายเราไปจังหวัดอื่น และยัดลงสาขาที่เราไม่ได้ชอบ และ ให้เหตุผลว่า "เรียนๆไปให้มันจบก็พอ"

- เราจบมาหางานค่อนข้างยาก เพราะไม่ค่อยเป็นที่ต้องการของตลาด ทำให้ดิ้นรนหาประสบการณ์เอง

- ต้องการให้สอบข้าราชการ ซึ่งเราไม่ได้ชอบ บอกว่างานที่เราทำมันเลื่อนลอยไม่มั่นคง เราทะเลาะกับยายทุกครั้ง 
เพิ่งมาทราบเหตุผลที่อยากให้สอบราชการเพราะอยากให้ไปอยู่บ้าน และ มาเป็นหน้าเป็นตาให้ เพราะสิ่งที่แม่มีสามีหลายคนทำให้ ตา ยาย อับอายมาก

เหตุผลที่เราไม่อยากกลับบ้าน เราไม่อยากไปฟังอะไรที่เป็นแง่ลบของยายค่ะ เรากลับบ้านแล้วเราไม่มีความสุขเลย เราพูดจากใจ ชอบเล่าเรื่องคนอื่นที่เป็นข้าราชการ หรือ แต่งงานมีสามีรวยให้ฟัง 

- รุ่นพี่ที่เป็น ผช เสียชีวิต เราร้องไห้และโทรไปเล่าให้ฟัง ได้รับคำตอบกลับมาว่า "ไปเสียตัวให้เขาแล้วหรอถึง ร้องไห้" 

- เวลาเราพูดเหตุผลกับเขา แล้ว มันเป็นเรื่องที่ไม่เข้าหู เขาจะแช่ง ให้ทำมาหากินเจริญนะ ตายก็ไม่ต้องมาเผาผี

เราเรียนจบ เรามีงานทำ ไม่เคยทำให้มีปัญหา ไม่เคยสร้างความเดือดร้อน มันไม่ดีหรอคะ 

เราพยายามเข้าใจในความหวังดีเขา ฟังในสิ่งที่เขาอยากจะพูด ฟัง แต่ยิ่งฟัง ยิ่งแย่สำหรับเราค่ะ 
ความคิดเราคือ เราไม่พูดเขาจะรู้ตัวไหม ถ้าไม่มีใครพูดให้เขารู้ตัว  เรารู้สึกว่า สิ่งที่เขาทำมันเป็นความคิดด้านลบจนเราไม่สามารถฟังได้ และ คุยได้

เราเลี่ยงโดยการไม่รับโทรศัพท์ เขาก็จะถาม ไม่โทรหาเลยนะ เห็นลูกหลานบ้านอื่นโทรหาทุกวัน ร้องไห้อยากกลับบ้าน 

เราไม่ใช่ไม่รัก ตา ยาย นะคะ แต่ทุกครั้งที่คุยกันมีปัญหานี้ตลอด ย้ำว่าตลอดจริงๆ อีกอย่างคือ เราไม่สามารถ อดทนฟังยายพูดจนจบได้สักครั้งค่ะ รู้สึกว่าทำไมต้องฟังตรรกะแบบนี้ เราว่ามันไม่ถูก
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่