เรารู้สึกว่าชีวิตตอนนี้มันดำดิ่งมากๆ เราเรียนจบในยุคโควิด ว่างงานหลายเดือนระหว่างนั้นก็รับจ๊อบสอนพิเศษเพื่อประทังชีวิต ตอนนี้ได้งานทำมา 6 เดือนแล้วแต่ก็ได้เงินเดือนน้อยมาก แม่เราเป็นหนี้เยอะ ทั้งกู้เงิน จำนองที่ดิน รวมๆแล้วก็หลายแสน น้องเราก็เรียนอยู่ เราช่วยใช้จ่ายภาระในบ้านอย่างเต็มที่ เหลือเงินไว้กินไว้ใช้เพียงเล็กน้อย หารายได้เสริมซึ่งก็ไม่ได้มากมายอะไร เวลาทะเลาะกับแม่เรื่องเงิน แม่มักจะบอกว่าที่เป็นหนี้ทุกวันนี้ก็เพราะเรา ถ้าไม่มีเรากับน้องชีวิตแกคงดีกว่านี้ ซึ่งเรารู้สึกแย่มากๆ กับคำพูดพวกนี้ เราไม่รู้จะทำยังไง มองไม่เห็นอนาคตตัวเอง เราอยากทำให้ชีวิตครอบครัวดีกว่านี้ แต่ตอนนี้ไม่สามารถทำได้ ไม่มีความภูมิใจในตัวเองเลย ไม่เคยได้รับกำลังใจจากพ่อแม่ มีแต่ให้เราหามาให้ได้มากกว่านี้ ให้หาผู้ชายดีๆรวยๆ เราเสียสุขภาพจิตมากจนตอนนี้กลายเป็นคนเก็บตัวจากคนในครอบครัว ซึ่งก็จะมีแต่แมวกับแฟนที่สามารถคุยด้วยได้อย่างสบายใจ แฟนชวนเราไปอยู่ด้วย (แฟนแก่กว่าเราเกือบ10ปี และคบกันมานาน10ปี) เพราะคงเห็นเราสุขภาพจิตเสีย แต่มันติดตรงที่บ้านเราอยากให้แต่งกันก่อน เรียกสินสอดแพงๆ ซึ่งแฟนก็ไม่ได้มีเงินขนาดนั้น บางทีก็อยากให้แฟนไปเจอคนที่ดีกว่า รู้สึกว่าตัวเองแย่ไปหมด
รู้สึกแย่กับชีวิต ขอพื้นที่ระบายหน่อยค่ะ