วันนี้ วันที่ 15 กพ. เมื่อวานเป็นวันที่ 14 กพ. เมื่อวานเป็นวันวาเลนไทน์ วันแห่งความรัก ที่มันไม่มีความหมายอะไรเลยกับ การแต่งงานมีชีวิตคู่ บางครั้งก็ไม่รู้ว่า แต่งงานไปเพื่ออะไรเหมือนกัน
ในวัย 50 แล้ว มานั่งทบทวนถึงชีวิตที่ผ่าน ยิ่งอายุมาก ยิ่งรู้สึกถึงตัวเองในวันเวลาที่ผ่านมามากขึ้น อาจเพราะความโหยหาอดีตที่มันเคยมีความสุขเพราะสุขภาพร่างกาย และสังขารเอื้ออำนวย และเพราะเมื่อ ตกลงใจมีคู่ครอง มีสามี มีลูก 1 คน คิดว่าชีวิตคงจะดำเนินไปอย่างที่เราพอจะประคับประคองไปได้ แต่... มาถามตัวเองเสมอว่า ทำไมยังรู้สึกโดดเดี่ยว และเหงามาก แต่ไม่ใช่เหงาโหยหาความรักจากผู้ชาย แต่เป็นความเหงา และโดดเดี่ยวที่เกิดจากการที่ชีวิตต้องพึ่งพาตนเอง และเหนื่อยมาตลอด ก่อนแต่งงาน ชีวิตก็ราบเรียบเหมือนปุถุชนทั่วไป เลือกผู้ชายคนนี้มาเป็นสามี เขาไม่รวย ฐานะปานกลางไม่หล่อ ธรรมดา เป็นข้าราชการ ครอบครัวดี คนจีน รักพี่น้อง คุยรู้เรื่อง   เมื่ออยู่กันมา สิ่งที่ได้รับคือ ยิ่ง เหงา และโดดเดี่ยวมากขึ้นไปอีก จะดีหน่อยก็มีลูก เป็นเพื่อนคุยกับลูกทุกเรื่อง และพยายามเป็น คุณแม่เพื่อนรัก กับลูกเพื่อให้เขาไม่รู้สึกโดดเดี่ยว เพราะมีลูกคนเดียว

เพราะอะไรถึงเหงา ถึงแม้จะมีคู่แล้ว เหมือนชีวิตแต่งงานจะดี แต่ สามี ที่อยู่ด้วยกันมา เขาไม่ทำอะไรเลย เมื่อแต่งย้ายเข้าบ้านเรา เพราะแม่เราบอกว่าให้มาอยู่ด้วยกัน ก็ย้ายมา แล้ว พออยู่ไป แม่กับพ่อเรา ก็เคยเดินมาถามเราว่า ทำไมสามีเราถึงไม่ทำอะไรเลย....ในความหมายคือ
- กินข้าวจานชามไม่ล้าง กองไว้...เรามีแม่บ้านช่วยเลี้ยงลูก เขาก็ว่า ก็แม่บ้านต้องทำ
- ไม่เคยช่วยตัดหญ้า ต้นไม้ รดน้ำต้นไม้ ทำสวน ไม่รู้สาเหตุ เพราะเราไม่เคยถาม...แต่คนในบ้านเราเอือมมาก จนสุดท้ายไม่มีใครหวังให้เขาทำอะไรแล้ว 
- ไม่เคยช่วยล้างรถ ไม่ทำความสะอาดใด ๆ ยกเว้นห้องที่นอน ตัวเอง 
- ไม่ช่วยแบ่งเบาภาระในบ้าน ตอนนั้นเงินเดือนน้อย เพราะเป็นข้าราชการ พอเงินเดือนมากขึ้น ก็ไม่ทำ จนลายออกเรื่องผู้หญิง (มีภาคสอง)
- เขาสนใจ แต่ญาติพี่น้อง พิธีกรรมไหว้เจ้า ไหว้ทุกอย่าง พระจันทร์ วันโน่นนี่นั่น ถ้าเรื่องญาติถึงไหนถึงกัน
- เป็นข้าราชการแต่กลับบ้าน เกือบสองทุ่ม เคยถามว่าทำไมกลับช้า ตอบกลับมาว่าอยากอยู่สบาย ๆ บ้างที่ทำงาน แต่มาถึงบ้าน ไม่ทำอะไร กิน แล้วก็ไปนอน สบายทุกอย่าง เคยถามว่าไม่กลับมาช่วยเลี้ยงลูกเหรอ เขาก็ว่า ก็ก็ก็ก็ก็ก็..............มา ติดอ่าง เฉไฉ แล้วก็พูดเหมือน สั่งน้ำมูก 555 สุดท้ายไม่ทำ
- เรื่องที่แย่ที่สุด คือ ไม่เคยกอด ภรรยา ไม่เคยหอม ไม่เคยแสดงความรัก แม้ว่าเรื่อง sex จะมีสามเดือนครั้ง ปีละ 2 ครั้งเพราะเขาง่วงนอนเร็วมาก สองทุ่มก็หลับ ยิ่งช่วงเลี้ยงลูกอ่อน เขาไม่เคยช่วย เราเคยถามว่า ทำไมไม่กอดเมียบ้าง เขาก็ว่า ไม่เคยรู้จักการกอด การหอม เขาว่า เขาถูกเลี้ยงมาให้เรียบร้อย ...เรางง เลย เรียบร้อยนี่ แม้แต่กอดเมีย กอดลูกก็ไม่ทำ ทำไม่ได้รึ ....มานึกได้ว่า เขาเชื่อแม่มาก แม่คือทุกอย่าง แม่สั่งอะไรทำหมด ชีวิตเขามีแต่แม่ แม่เป็น hero 
- เขาบอกว่า รักภรรยา แต่ไม่เคยแสดงความรัก วันอะไร วันไหนไม่มีในสมอง เงินทองไม่ให้ เวลาไม่มี แต่กับญาติพี่น้องถึงทุกครั้ง ...
- สุดท้ายเมื่อ 8 ปีก่อน ไปติดผู้หญิงที่มีสามีคาตัวอยู่ ผู้หญิงมีลูก 3 คน ทำงานด้านสื่อ พูดเก่ง พูดหวาน สวย อายุเท่าเราแต่สามีไปติดเขา จนเรารู้เพราะลุกมาบอกว่า พ่อ น่าจะมีผู้หญิง แล้วแหละ สุดท้ายจับได้ เราขอเลิก เราบอกว่า ไปเลิกกันเถอะ บอกดีดี

สุดท้าย เขาไม่เลิกเพราะญาติเขามาบอกว่าห้ามเลิก เราเลยโทรหา ฝั่งผู้หญิงที่เขาไปติด คุยว่า ตกลงคบกันรึ เขาก็ว่า คบ เขาก็มีสามีอยู่นะ ไม่ได้เลิก ลูก สาม นางก็ว่าสามีเราเป็นกิ๊กนาง นางเหมือน 14 อีกครั้ง เราฟังแล้ว เจ็บนะ ....แต่ก็นึกว่า เอาวะ เขาคงไม่รักเราแล้ว...ก็มาขอเลิกกะสามี...อ้อ สามี ผญ. โทรมาบอกว่า เรื่องสามีเราไปกิ๊กกับเมียนางเขาว่าเรื่องธรรมดา ตัว สามีของ ผญ ที่สามีเราไปติดพัน เขาว่า เขาก็ไปติดนักร้องเหมือนกัน ไม่เห็นเป็นไร เราก็เลยว่า เอออออ....พอจะเข้าใจว่าเธอ...ทำไมช่างกล้าทำ.. 

สามีบอกว่าไม่เลิก นางไมไ่ด้ทำผิด แค่คุย ไปกินข้าวไปวิ่งด้วยกันตอนเย็นที่สวนรถไฟ ไปกินกาแฟ ป้อนเค้กกันบ้างก็แบบกุ๊กกิ๊ก ไปหากันบ่อย ๆ คุยกันวันละหลายรอบ ไลน์ตลอดเวลา ....เราก็ว่า ก็เลิกกะเราจะได้ไปเฝ้า ผญ.ได้ ไม่ผิดอะไร ...แต่สุดท้ายไมได้เลิก แม่สามี และน้าเขาสั่งให้เลิกกับ ผญ. ฝั่งโน้น จึงยอม

เราเจ็บมา 8 ปี ทนอยู่แต่ไม่เสียใจแล้ว แต่ไม่ลืม สามีไม่เคยขอโทษ เขาว่า เขาไม่ได้ทำอะไรผิด อีกส่วนหนึ่งที่เขาเลิกกับกิ๊กเพราะแม่เราบอกว่า ถ้าไม่เลิกก็ออกไปอยู่คนเดียวก่อน สุดท้ายสามีกลัวไม่มีทีซุกหัวนอน เลยอยู่

เลยแค่อยากแชร์ว่าเราคงบกพร่องหลายอย่าง เรามัวแต่ทำมาหากิน ทำงานเก็บเงินไว้ให้ลูก เราเรียนต่อจนจบ ดร. ทำงานหาเงินมีเงินเก็บมากจนคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะทำได้ขนาดนี้ เขาไม่เคยมีเงินเก็บ เราไม่หวังพึ่งเขาเลย เราไม่ใช่คนสวย อะไร สามีคงหยากได้คนสวย....ตอนนี้แยกห้องกันนอน คุยกับตรงๆ  ขออยู่แบบเพื่อน และไม่มีสัมพันธ์ทางกายอีกแล้ว เราบอกสามีว่า ช่วยกันเลี้ยงลูกก็แล้วกัน และบอกเขาว่า17 ปีที่แต่งงานมา โครตรเหงาเลย โดดเดี่ยวด้วย เราบอกเขาไปอย่างนั้น....มาระบายให้เพื่อน ๆ  ในพันทิปอ่านเล่น เรายังสบายดี ทำงานได้ ทำงานหนักกว่าเดิมอีก คิดว่า พอเกษียณ จะได้ไม่เป็นภาระใคร ส่วนลูกเราทุ่ทเต็มที่ ส่วนสามี เขาจะไปเมือ่ใหร่เราไม่ติดใจ ไม่ติดค้างอะไรแล้ว....ก็แค่คนเหงาในบางขณะ