ไม่รุ้จะเล่ายังไง ปกติต้นทุนชีวิตก็ติดลบอยู่แล้ว
ตั้งใจทำงานจนลืมตาอ้าปากได้บ้าง แต่ตอนนี้มันไม่มีแล้ว พี่สาวตกงาน แม่ก็หลบหนีหนี้อยู่ไม่เป็นหลักแหล่ง เงินเดือน หักแล้วเหลือมาไม่กี่บาท
เข้ามาไม่ถึง 10 นาทีก็ไม่มีอะไรเหลือแล้ว ความช่วยเหลือรัฐบาลผมคงไม่ได้อะไร เพราะอยู่ ม33
คนละครึ่ง ก็ได้มาครับ แต่ผมไม่มีครึ่งที่เหลือจะจ่ายอะแหละครับ
วันนี้น่าจะถึงที่สุดแล้ว มองไม่เห็นอนาคตว่ามันจะดีขึ้นได้ยังไง มันโคตรยากเลยที่จะให้ขีวิตผ่านไปได้ เศษเหรียญที่ใช้กินทุกๆวันนี้กำลังจะหมด
ละคงไม่มีทางออกจิงๆ
เพื่อนๆทนหิวยังไงครับ น้ำเปล่ามันไม่หายหิวจริงๆ
ตอนนี้
มาม่า 1 ซอง กิน 1 วัน แต่เหรียญก็จะหมดลง
แค่อยากระบายเฉยๆนะครับ อยู่คนเดียว ผมไม่รุ้จะปรึกษาใคร เพื่อนก็น้อย จะปรึกษาที่บ้าน คำว่าที่บ้านของผม ก็คือหน้าที่ผมนี่แหละคับ ต้องตัดสินใจ คงปรึกษาอะไรไม่ได้
ถ้าพิมผิดๆถูกๆ ขออภัยด้วยครับ
ถ้ามีวิธีอะไรที่เพื่อนๆมีประสบการณ์ ช่วยแชร์กันหน่อยครับ ว่าเราจะทำยังไงถึงจะไม่หิว ถ้าถามว่าทนไปถึงเมื่อไหร่ ก็ทนไปแบบไม่มีจุดหมายอะครับ
เข้าใจว่ายังโชคดีที่มีงานทำ ผมเองก็ดีใจครับ
เพื่อนๆทนหิวยังไงครับ
ตั้งใจทำงานจนลืมตาอ้าปากได้บ้าง แต่ตอนนี้มันไม่มีแล้ว พี่สาวตกงาน แม่ก็หลบหนีหนี้อยู่ไม่เป็นหลักแหล่ง เงินเดือน หักแล้วเหลือมาไม่กี่บาท
เข้ามาไม่ถึง 10 นาทีก็ไม่มีอะไรเหลือแล้ว ความช่วยเหลือรัฐบาลผมคงไม่ได้อะไร เพราะอยู่ ม33
คนละครึ่ง ก็ได้มาครับ แต่ผมไม่มีครึ่งที่เหลือจะจ่ายอะแหละครับ
วันนี้น่าจะถึงที่สุดแล้ว มองไม่เห็นอนาคตว่ามันจะดีขึ้นได้ยังไง มันโคตรยากเลยที่จะให้ขีวิตผ่านไปได้ เศษเหรียญที่ใช้กินทุกๆวันนี้กำลังจะหมด
ละคงไม่มีทางออกจิงๆ
เพื่อนๆทนหิวยังไงครับ น้ำเปล่ามันไม่หายหิวจริงๆ
ตอนนี้
มาม่า 1 ซอง กิน 1 วัน แต่เหรียญก็จะหมดลง
แค่อยากระบายเฉยๆนะครับ อยู่คนเดียว ผมไม่รุ้จะปรึกษาใคร เพื่อนก็น้อย จะปรึกษาที่บ้าน คำว่าที่บ้านของผม ก็คือหน้าที่ผมนี่แหละคับ ต้องตัดสินใจ คงปรึกษาอะไรไม่ได้
ถ้าพิมผิดๆถูกๆ ขออภัยด้วยครับ
ถ้ามีวิธีอะไรที่เพื่อนๆมีประสบการณ์ ช่วยแชร์กันหน่อยครับ ว่าเราจะทำยังไงถึงจะไม่หิว ถ้าถามว่าทนไปถึงเมื่อไหร่ ก็ทนไปแบบไม่มีจุดหมายอะครับ
เข้าใจว่ายังโชคดีที่มีงานทำ ผมเองก็ดีใจครับ