เรามีน้องอยู่2คน คนนึงเป็น ผช อายุ9ขวบ อีกคนเป็นน้อง ผญ อายุ10ปี
ทังสองได้โทรศัพท์แล้ว  ไม่ทำไรช่วยเลยค่ะ พ่อแม่ไม่ว่าไรให้เลย เราทำงานบ้านคนเดียว พ่อเปิดร้านซ่อมรถ เราเป็นลูกคนโตเราต้องได้ทำหน้าที่เหมือนผช แล้วต้องทำงานบ้านอีก เราลองดองงานไว้เพื่อจะดูว่าจะมีใครมาช่วยเราไหม สรุป ถ้าเราไม่ทำก็ไม่มีใครทำเลยค่ะ บางวันมันเยอะอะเนาะ เราก็ไม่ไหว เลิกเรียนก็เกือบค่ำ น้องเราติด ทรศ มาก (โดยเฉพาะติกต๊อก)บางวันก็หนีงานไปเล่น เราเคยพูดเรื่องนี่กับพ่อแม่แล้ว เขาก็ไม่ได้พูดอะไร วันไหนเราไม่ได้ทำทังหมดเราก็โดนดุ ด่า โดนตี (เราโดนคนเดียว) เคยตกลงแบ่งหน้าที่แล้วค่ะ ว่าแต่ละคนต้องทำอะไร สุดท้ายไม่มีใครทำหน้าที่ของตัวเองเลย เราต้องมาทำคนเดียวเหมือนเดิม น้องไม่ทำไม่เป็นไร แต่ถ้าเราไม่ทำเราจะโดนด่า โดนว่าโดนประชด  เราก็ค่อยๆบอกน้องนะ ไม่ได้บอกแบบตะคอกหรือพูดไม่ดี "ทำนี้ให้พี่หน่อย พี่ต้องไปทำอย่างอื่นก่อน" ประมาณนี้ แต่เขาเดินหนี บางครั้งก็หนีไปบ้านเพื่อน คือเรา ทั้งเรียน ทังเฝ้าร้าน เก็บร้าน(ร้านซ่อมรถ ยกของหนักด้วย..)งานบ้าน ต้องทำอาหารอีก เราไม่รู้จะทำยังไง เราาเหนื่อย ที่เหมือนน้องได้รับความอบอุ่นกว่าเรา 
เราพูดอะไรไม่ได้ อธิบายกับแม่ก็บอกว่าเถียง แล้วเขาจะด่าเรา (ตั้งแต่เล็กจนโตเรากับพ่อแม่ไม่ค่อยได้สนทนากันเลย นอกจากคำสั่งเรื่องงาน กับคำด่า ก็ไม่มีบทสนทนาอื่น เราเลยไม่กล้าคุยกับแม่เท่าไหร่)
พูดกับน้องเยอะก็กลัวน้องลำคาญ
เราเก็บกดอยู่คนเดียวอ่ะ
อยากมีวิธีแก้เรื่องนี้หน่อย ใครพอจะให้คำแนะนำบ้างไหมคะ