ตั้งแต่ส่งลูกเข้าเรียน อนุบาล จะหมดเทอม 2 แล้ว ลูกไม่ยอมพูด ไม่ยอมคุย กับครู เพื่อนที่โรงเรียนเลย ขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก แต่อยู่บ้าน อยู่กับพ่อแม่ คุยเก่ง พูดเยอะ ร่าเริง สดใส ซนมาก ชอบถามโน้นนี่นั้น พ

🥲

ตอนนี้ผมทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งผมอึดอัดกับงานที่นั่นมากทั้งโดนกดดันจากหัวหน้างานสั่งโน่นสั่งนี้และต้องทำงานที่หน้างานทุกๆเช้าโดนพนักงานที่หน้างานหัวเราะเยาะใส่บ่อยๆโดนดูถูกงานที่ทำว่าเป็นงานไร้ค่าจนบา

เราเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ ม.1 แล้วอะค่ะ ตอนนี้ ม. 3 แล้วเราผ่านอะไรมากมาย เราโดนทำลายจิตใจมานานมาก พยายามทำทุกทางก็ไม่หาย หนีก็หนีไม่ได้ เราโดนซ้ำเติมทุกวัน จนหัวใจมันด้านชาไปแล้ว เราต้องรับความรู้แบบนี้

ตามกะทู้เลย เริ่มแรกเรารู้จักแม่แฟนก่อนมารู้จักแฟน คือเราทำงาน คือเราทำงานอยู่ที่เดียวกับแฟนแล้วนะ แล้วทีนี้เราก็ตกลงคุยกันกับแฟนตอนที่ลองคุยกัน แม่แฟนก็เหมือนจะดี แต่พองอเรามาคบกันแม่แฟนกับเปลี่ยนเป็

สภาพการณ์ สังคมวิถีชีวิต ความคิดจิตใจการกระทำ อะไรต่างๆ ของผู้คนสังคมโดยรวม เปลี่ยนไป > หลอกลวงต้มตุ๋นกัน ( อันนี้ชัดเจนมากในโลกออนไลน์ ) - ที่ไม่เคยเห็นก็ได้เห็น เช่น ดารา คนดัง ติดคุกโน่นนั่น ( โ

ตอนนั้นเรากลับเพื่อนกลับจากการเเสดงที่โรงเรียน ตอนเดินกลับพวกเราก้คุยกันไปเรื่อยเเล้วเพื่อนก็เริ่มล้อชื่อคนที่ชอบกันอะไรเเบบนี้ ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรอยู่ๆก็พูดชื่อย่อที่เพื่อนชอบออกมา ตอนนั้นเราลืมไ

เราเป็นเด็กกิจกรรมตั้งแต่ประถม ทีแรกอยู่กับป้าก็ไม่ได้อะไร พอช่วงม.ต้นย้ายมาอยู่กับแม่ แม่ก็ไม่ชอบให้เราทำกิจกรรมเวชาออกงานทีก็โดนด่าสารพัดว่างานการที่บ้านไม่ช่วย ช่วยแต่ที่โรงเรียนที่โรงเรียนมันไม่ได

อาการของเราที่สังเกต 1.รู้สึกหงุดหงิดใครที่มีความสุขมาก หรือ อิจฉาคนที่ความสุข (เป็นแค่บางครั้ง แล้วแต่อารมณ์) 2.รู้สึกเศร้าเวลาอยู่บ้าน ไม่อยากอยู่บ้าน อยากเที่ยว อยากอยู่กับเพื่อนมากกว่าคนในครอบ (

น้องเราโดนพ่อด่าแรงมาก ตอนนี้ร้องไห้ไม่หยุดทั้งที่อายุ20กว่าแล้ว ต้องขอเกริ่นก่อนว่าพ่อเราเป็นคนอารมโหโหร้าย เวลาไม่พอใจหรือมีปัญหาอะไรจะชอบเอามาลงที่ครอบครัวตลอด เวลาโดนคนด่าในเฟสก็มักจะแก้ปัญหาโดยมา