คือ ที่ผ่านมาตั้ั้งแต่เด็ก ครอบครัวเรา พ่อเป็นคนหารายได้คนเดียวมาตลอดค่ะ หน้าที่การงานโอเค เหตุผลคงเพราะอยากให้แม่ดูแลบ้าน ดูแลลูก แต่เอาจริงๆแม่ก็ไม่ได้ดูแลอะไรมากค่ะ เพราะที่บ้านจ้างพี่เลี้ยง จ้างแม่บ้านตลอด (ใช้เงินพ่อนั่นแหละจ้าง)
ตั้งแต่เด็กเราก็อยู่กับพี่เลี้ยงเป็นหลัก พี่เลี้ยงทำอาหารให้ โตมาหน่อยก็ทำกินเอง ส่วนบ้านก็มีแม่บ้านทำความสะอาด แม่ก็ดูทีวีอยู่บ้าน บางทีก็ออกไปหาเพื่อน
พอเราเรียนจบมา พ่อได้เสียไป เรามีรายได้หาเลี้ยงตัวเองได้ แต่ประเด็นคือพ่อไม่อยู่แล้วรายได้ของบ้านมันก็หายไป แต่แม่ไม่คิดจะหาเลย เรากับน้องที่เพิ่งเรียนจบต้องจ่ายหลายอย่างในบ้าน รวมทั้งให้เงินแม่ ทั้งๆที่จริงๆเงินเดือนพวกเราก็ยังไม่มาก
(น้อง จขกท เงินเดือนหมื่นกว่าเอง ส่วนตัวจขกท เอง ไม่สามารถมีเงินเก็บได้เลย)
เราเห็นครอบครัวอื่น เขาก็ทำงานกันทั้งพ่อแม่ลูก เราเลยไม่เข้าใจว่าทำไมแม่เราถึงไม่คิดจะทำมาหากินเหมือนคนอื่นเขา (แม่เราไม่ได้อายุเยอะมากนะคะ สี่สิบกลางๆ) ขนาดคนในที่ทำงานของเราเอง อายุห้าสิบกว่าเขายังทำงานกันเลย
คิดแบบนี้ผิดไหมคะ
โกรธแม่ที่แม่ไม่ยอมทำงาน (แบบได้เงิน) ผิดไหมคะ