สวัสดีค่ะ..ความรู้สึกของกระทู้ประมานนี้เคยตั้งไปเมื่อนานมาแล้ว

แต่ความรู้สึกไม่ดีขึ้นเลย สะสมมาหลายปี..

ครอบครัว(ในฐานะพี่กับน้อง) 
เป็นน้องเล็กสุด ผญ.คนเดียว มีพี่ชาย2คน ทุกคนพากันมาเรียนและตอนนี้ทำงานกันในกทม.ทุกคน 3คนพี่น้อง

ในตอนนี้ 3คนพี่น้อง มีแฟนกันหมด แต่เราก็อยู่คอนโดใกล้กัหมด กิจกรรมของเรา 3พี่น้องคือเที่ยวกันบ่อย ไปไหนกันตลอด เพราะจะสนิทกับบรรดาพี่สะใภ้มากๆ พูดง่ายๆ ไม่มีเพื่อนเลย นอกจากพี่สะใภ้ที่สนิทกันเป็นเพื่อนเลย ไปไหนก็ไปกันตลอด ..อาจจะเพราะวัยใกล้กันหมด  เรามีพี่สะใภ้2คน!!! 

ปัญหาการน้อยใจมันสะสมมาเรื่อยๆ สะสมเกือบทุกวัน แต่พอเจอหน้าเราทำได้แค่ยิ้ม แกล้งฝืนไปวันๆ

สาเหตุของการน้อยใจคือ...
- บางครั้ง เขาไปกินข้าวกัน (เขาไม่ชวนเราอยู่คนเดียว) ทั้งๆที่ต้องผ่านคอนโดเราทุกรอบ แต่ไม่เคยชวน(ส่วนมาก) 
- บางครั้ง เขาไปเที่ยวกัน (เขาไม่ชวนเราอีกแล้ว) ทั้งๆที่รู้ว่าเราอยู่คนเดียว เราว่าง และเราไม่ได้ทำงาน 

เขาอยู่กันครบเป็นครอบครัวบ่อยๆ แต่เขาไม่เคยชวนเราเลย เราก็อยู่คนเดียวบ่อยมาก แต่พวกเขาไปเที่ยวกัน ลงรูปมีความสุข แต่ไม่มีแม้จะทักมาชวนเราเลย หรือถามเราเลยว่าไปด้วยกันมั้ย? 

เขาจะทักมาชวนก็ต่อเมื่อ อยากให้ไปรูดสินค้าให้ (ยืมบัตรเรา) แค่นั้นเองหรอ?  หรือชวนแค่บางครั้งที่พ่อแม่มาหา 
และ จะโดนชวนก็ต่อเมื่อ ไม่มีใครไปเป็นเพื่อนพวกเขา จะนึกถึงเราทันที

ไม่ได้อยากตัวติดหรือต้องไปไหนกับพวกพี่ๆนะค่ะ แต่แค่น้อยใจ ว่าเขายังเห็นเราเป็นน้องสาวพวกเขามั้ย ? (พ่อแม่เดียวกันนะค่ะ สายเลือดเลย) 

เมื่อวานลงรูปไปกินบุฟเฟ่ต์กันครบ ขาดเราคนเดียวอีกแล้ว 😭😭

ผิดมั้ยที่น้อยใจ?  หรือพี่ๆไม่รักเราเลย ไม่เห็นเราเป็นน้องสาว หรือเขาไม่อยากมีเราเป็นน้องสาว  คิด วน เวียน ซ้ำๆทุกวัน จนปวดหัว
จน ไม่สามารถเล่นเฟสได้ ไม่อยากเห็นภาพ ไม่อยากรับรู้ 

สายเลือดที่ไม่รักกันมันมีจริงๆมั้ยค่ะ แต่เรารักพี่เรามาก หรือจะรักอยู่ฝ่ายเดียว 

น้อยใจ นอย  เสียใจ มาครบทุกอารมณ์ 😭😭