“รัฐบาลที่เลวร้ายยิ่งกว่าเสือ…” สุภาษิตขงจื๊อ



เมื่อสมัยที่นักปราชญ์ขงจื๊อยังมีชีวิตอยู่ วันหนึ่งท่านขงจื๊อพร้อมด้วยคณะศิษย์เดินทางมุ่งหน้าไปยังรัฐแห่งหนึ่งชื่อว่า “รัฐชี้” การเดินทางจะต้องผ่านป่าไม้และภูเขาจำนวนมาก พอไปถึงเชิงเขาไท้ซัวก็ได้ยินเสียงของสตรีนางหนึ่งซึ่งเป็นเสียงร่ำไห้เหมือนคนกำลังเสียอกเสียใจ ท่านขงจื๊อจึงหยุดรถม้าพินิจฟังเสียงนั้นอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดกับลูกศิษย์ว่า...🔻

“หญิงผู้นั้นร่ำไห้คร่ำครวญน่าสงสารยิ่งนัก นางคงได้รับความทุกข์อย่างแสนสาหัสเป็นแน่ทีเดียว คงมีเหตุการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้นแก่นาง”
 
ศิษย์คนหนึ่งนามว่าจื๊อกัง ขออนุญาตไปสอบถามสาเหตุ

หญิงผู้นั้นสะอื้นพลางเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ศิษย์ท่านขงจื๊อฟังว่า “เมื่อไม่นานมานี้ น้าชายคนหนึ่งของฉันถูกเสือขบตาย หลังจากนั้นไม่นานสามีที่รักของฉันก็ถูกมันขบกินเสียอีก วันนี้สัตว์ดุร้ายตัวนั้นก็คาบเอาลูกชายวัยน่ารักของฉันไปกินเสียอีกคน”

จื๊อกังปลอบนางให้คลายทุกข์ แล้วกล่าวว่า “ในเมื่อที่นี่มีอันตราย แล้วทำไมเจ้าไม่ย้ายไปอาศัยที่อื่นเสียเล่า ขืนอยู่ที่นี่ต่อไปเดี๋ยวเสือก็กลับมากินเจ้าเสียอีกคน”
นางตอบว่า “ถึงอย่างไรฉันก็จะไม่ย้ายไปที่อื่นแน่นอน”

“ทำไมไม่ย้ายล่ะ” จื๊อกังถามด้วยความฉงน
“ก็เพราะว่ารัฐบาลที่นี่ไม่เคยกดขี่ ไม่เคยเอาเปรียบประชาชนเลย”

จื๊อกังกลับไปรายงานให้ท่านขงจื๊อผู้เป็นอาจารย์ฟัง
ท่านปรัชญาเมธีขงจื๊อจึงกล่าวสุภาษิตให้คณะศิษย์ฟังว่า “เธอทั้งหลายจงรับรู้ไว้เถิด รัฐบาลที่กดขี่เอาเปรียบเหยียบย่ำประชาชนนั้น เป็นรัฐบาลที่เลวร้ายยิ่งกว่าเสือ”…

คัดจากบทความเรื่อง “รัฐบาลที่เลวร้ายยิ่งกว่าเสือ…” สุภาษิตขงจื๊อ กับคำถามแรกของปี ๒๕๔๖ โดยพระอรุณ พุทฺธินนฺโท ศิลปวัฒนธรรม ฉบับกุมภาพันธ์ 2546

https://www.silpa-mag.com/quotes-in-history/article_6660

แม้จะยังไม่ได้ฉีดวัคซีน

คนไทยก็มีความมั่นใจในรัฐบาลที่จะดูแลให้ปลอดภัยแม้ป่วยไข้ก็รักษาเต็มที่

เหมือนมีวัคซีนไปในตัว

ไม่มีประชาชนร่ำร้องอยากเปลี่ยนคนดูแลเลยค่ะ 

และไม่มีใครอยากย้ายถิ่นฐานออกจากประเทศ เพราะคิดดั่งหญิงที่เสียญาติพี่น้องสามีและลูกไป

รัฐบาลไม่เคยกดขี่ ไม่เคยเอาเปรียบ มีแต่ดูแลประชาชน

น่ายินดีที่มีรัฐบาล แพทย์ พยาบาล เป็นวัคซีนคุณภาพเยี่ยมค่ะ

คืนนี้นอนหลับฝันดี ไม่ต้องมีความกังวลนะคะ