หนูมีอาการที่เป็นเเบบว่า หนักใจอยู่บ่อย คิดมากถึงมากๆเเบบมีอะไรก้คิดมากไปหมด ชอบอยู่คนเดียวในห้อง ไม่อยากออกไปไหน พอเพื่อนคุยกันในเรื่องตลกถามอะไรตลกๆเราก็ยิ้มเเต่พอสักพักก็หายยิ้มเเล้วก็เศร้าเเทน บางทีจะไปทำอะไรอย่ดีๆก้ลืมชั่วขณะบางทีก้ลืมไปเลย กับครอบครัวคือไม่อยากเข้าใกล้เลย พอทานอาหารก็จะมาทานอยู่คนเดียว เเต่พอไปนั่งทานกับครครัวอยู่ใกล้ๆก็รู้สึกไม่โอเค โดนพูดถึงเเต่เรื่องไม่ดีๆ โดนว่าบ่อยๆ กิจวัตรประจำวันที่ต้องทำ เช่น ทานข้าว ไปซื้อสิ่งที่สำคัญมากๆ อาบน้ำ ตอนเเรกก็ว่าพอถึงเวลาจะทำเเต่พอถึงเวลาก็ไม่ทำ มะนรู้สึกเหนื่อย รู้สึกท้อ เเบบคิดว่าอันไหนๆเราก็ทำไม่ได้ เเล้วก้อยู่ดีๆก้ร้องไห้ พอร้องไห้ สิ่งเเย่ๆในอดีตหรือกลัวมันจะเกิดขึ้นก้ผุดขึ้นมาในหัว ร้องไห้ไม่หยุด ร้องไห้ไม่มีเสียง สุดท้ายก้เคยคิดฆ่าตัวตายเเต่ก็ไม่เคยกล้าทำ เเล้วบางทีก็โทษตัวเอง อะไรๆมันก็เเย่ไปหมด เเต่ทั้งนี้ก็อาจคิดไปเองก็ได้ใช่ไหมคะ อาการเล่านี้สุ่มเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าไหมคะ