ตามหัวข้อเลย อ่านไม่ผิดหรอกครับ ส่วนทางหลายๆกระทู้ ไม่มีเจตนาอวด อยากรบกวนขอความคิดเห็นครับ
สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ผมตั้งใจจะทําหลังเรียนจบก็เหมือนคนเรียนจบทั่วไป คือฝึกงาน-ทํางานในบริษัทต่างๆ เป็นลูกน้องเพื่อเรียนรู้ระบบงาน, หัวหน้าที่ดี-ไม่ดีเป็นเเบบไหน เเละ ค่อยออกมาทําธุรกิจตัวเอง
เเต่พอความเป็นจริงเเล้วไม่ได้เป็นเเบบนั้น
ด้วยสถานการณ์ต่างๆ ในตอนนั้นอายุ 20 ครอบครัวติดหนี้จากการลงทุนที่ไม่ได้วางเเผนของคนในครอบครัว เราเลยตัดสินใจขายบ้าน โดยผม เเละ ครอบครัวได้ไปหาที่อยู่ใหม่ โดยการใช้เงินก้นถุงซื้อบ้านเล็กๆชานเมือง
หลังจากเหตุการณ์นั้น เป็นจุดให้ตัวผมได้ดิ้นรนในการทํางาน ทําหลายอย่างมากเก็บเล็กผสมน้อยไปเรื่อยๆ จนได้มาจับ ธุรกิจนําเข้า-ส่งออก จากของที่เจอตามตลาดทั่วๆไป ไปขายในเว็บไซต์นึง + นําเข้าของมาขาย ไปได้ปานกลาง-ดี ทําไปเรื่อยๆ 2 ปีอายุ 22 ตัดสินใจจ้างคนงานมา 1 คนช่วยในการทําเอกสาร + บัญชี เพราะเรียนไปด้วยทํางานไปด้วย ต่างๆ
ในตอนนั้นมีฐานลูกค้าที่กว้างขึ้น เเละ จากที่ทําสินค้าหลายๆตัว เริ่มมีการโฟกัสมาทําสินค้าหมวดเดียวกัน ธุรกิจก็ค่อยๆขยับขยายขึ้น จดรูปเเบบบริษัทมีพนักงาน 4 คน จนพออยู่ตัว ณ ตอนนี้ อายุ 27 ปี เปิด 3 บริษัท มีพนักงานรวมอยู่ 18 คน มีผู้ช่วย 2 คน รวม 20 คน
2 ปีมานี้ พยายามทําบริษัทให้เป็นระบบมากที่สุด
คิดระบบเองทั้งหมด เเละ ยังเชื่อเสมอว่าเจ้านายที่ดี ต้องมาจากการเป็นลูกน้องก่อน
สิ่งที่คอยตอกยํ้าอยู่เสมอ คือ ที่ปรึกษาบริษัท(ญาติ) บอกเสมอเวลา ผมคอมเมนต์พนักงานเรื่องต่างๆ (อาจจะตรงไป) ‘เทอไม่เคยเป็นลูกน้อง ใครเทอไม่รู้หรอก’
รู้สึกเจ็บครับเเต่มันเลือกไม่ได้เมื่อเราก้าวมาเเบบนี้เเล้ว
ในลึกๆผมก็อยากกลับไปลองทํางานเป็นลูกน้อง/พนักงาน ซักบริษัท เพื่อเรียนรู้อย่างที่ตั้งใจไว้ตอนเเรก
ยังทันไหมครับ? หรือ ว่าควรไปฝึกงาน/ทํางานต่างปรเทศ ควบเรียน ป.โท ไปด้วย เเละให้ผู้ช่วยควบคุมงาน
เเล้วค่อยกลับมาบริหาร
ขอบคุณมากครับ
มีธุรกิจส่วนตัว เเล้วอยากออกมาทํางาน ‘เป็นพนักงาน/ลูกน้อง’เพื่อเรียนรู้
สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ผมตั้งใจจะทําหลังเรียนจบก็เหมือนคนเรียนจบทั่วไป คือฝึกงาน-ทํางานในบริษัทต่างๆ เป็นลูกน้องเพื่อเรียนรู้ระบบงาน, หัวหน้าที่ดี-ไม่ดีเป็นเเบบไหน เเละ ค่อยออกมาทําธุรกิจตัวเอง
เเต่พอความเป็นจริงเเล้วไม่ได้เป็นเเบบนั้น
ด้วยสถานการณ์ต่างๆ ในตอนนั้นอายุ 20 ครอบครัวติดหนี้จากการลงทุนที่ไม่ได้วางเเผนของคนในครอบครัว เราเลยตัดสินใจขายบ้าน โดยผม เเละ ครอบครัวได้ไปหาที่อยู่ใหม่ โดยการใช้เงินก้นถุงซื้อบ้านเล็กๆชานเมือง
หลังจากเหตุการณ์นั้น เป็นจุดให้ตัวผมได้ดิ้นรนในการทํางาน ทําหลายอย่างมากเก็บเล็กผสมน้อยไปเรื่อยๆ จนได้มาจับ ธุรกิจนําเข้า-ส่งออก จากของที่เจอตามตลาดทั่วๆไป ไปขายในเว็บไซต์นึง + นําเข้าของมาขาย ไปได้ปานกลาง-ดี ทําไปเรื่อยๆ 2 ปีอายุ 22 ตัดสินใจจ้างคนงานมา 1 คนช่วยในการทําเอกสาร + บัญชี เพราะเรียนไปด้วยทํางานไปด้วย ต่างๆ
ในตอนนั้นมีฐานลูกค้าที่กว้างขึ้น เเละ จากที่ทําสินค้าหลายๆตัว เริ่มมีการโฟกัสมาทําสินค้าหมวดเดียวกัน ธุรกิจก็ค่อยๆขยับขยายขึ้น จดรูปเเบบบริษัทมีพนักงาน 4 คน จนพออยู่ตัว ณ ตอนนี้ อายุ 27 ปี เปิด 3 บริษัท มีพนักงานรวมอยู่ 18 คน มีผู้ช่วย 2 คน รวม 20 คน
2 ปีมานี้ พยายามทําบริษัทให้เป็นระบบมากที่สุด
คิดระบบเองทั้งหมด เเละ ยังเชื่อเสมอว่าเจ้านายที่ดี ต้องมาจากการเป็นลูกน้องก่อน
สิ่งที่คอยตอกยํ้าอยู่เสมอ คือ ที่ปรึกษาบริษัท(ญาติ) บอกเสมอเวลา ผมคอมเมนต์พนักงานเรื่องต่างๆ (อาจจะตรงไป) ‘เทอไม่เคยเป็นลูกน้อง ใครเทอไม่รู้หรอก’
รู้สึกเจ็บครับเเต่มันเลือกไม่ได้เมื่อเราก้าวมาเเบบนี้เเล้ว
ในลึกๆผมก็อยากกลับไปลองทํางานเป็นลูกน้อง/พนักงาน ซักบริษัท เพื่อเรียนรู้อย่างที่ตั้งใจไว้ตอนเเรก
ยังทันไหมครับ? หรือ ว่าควรไปฝึกงาน/ทํางานต่างปรเทศ ควบเรียน ป.โท ไปด้วย เเละให้ผู้ช่วยควบคุมงาน
เเล้วค่อยกลับมาบริหาร
ขอบคุณมากครับ