ดูหนังจีนแล้วอยู่ๆก็เกิดคำถามว่าคนสมัยโบราณมีร้านอาหารแบบนั่งกินใหม 
ถ้าช่วงเวลาคือสมัยก่อนทำสนธิสัญญาเบาริ่งเปิดประเทศ และไม่นับชุมชนชาวต่างชาติ เช่น จีน ญี่ปุ่น แขก

คำถามที่สืบเนื่องมาก็คือ

1.คนมีนิสัยกินข้าวนอกบ้านรึเปล่า แบบอยากกินข้าวนอกบ้านขึ้นมาเฉยๆอะครับ (ไม่นับไปกินข้าวบ้านคนอื่น) เช่น กรณีที่คุณหลวงอยากไปดินเนอร์แลแฮงค์เอ้าท์กับคุณพระที่ร้านข้าวเพราะทั้งคู่ต่างเบื่อข้าวบ้าน

2.ถ้ามีร้านอาหาร ระบบการสั่งจะเป็นแบบใหน แบบข้าวแกงตักราด แบบตามสั่ง แบบมีเมนูตายตัว หรือแบบโอมากาเสะ

3.ถ้ามีร้านท้องถิ่นเปิดจริงๆ กินที่บ้านนั่งพื้น กินร้านก็นั่งพื้นเหรอครับ ถ้าสำรับไทยขึ้นโต๊ะก็อาจจะงงๆกันหน่อย แบบมีโต๊ะเก้าอี้น่าจะเป็นร้านจีน หรือมีแบบเรือแจวdrive thru 555

4.ถ้าไม่มีร้านอาหารของคนท้องถิ่นเลย ก็แปลว่าการกินข้าวนอกบ้านคือการไปกินอาหารต่างชาติ ก็ดูน่าตื่นแต้น สมเหตุสมผลอยู่นะครับ

ปล.1 คนสมัยโบราณหมายถึงคนพื้นเมืองที่อยู่ในอิทธิพลวัฒนธรรมไท
ปล.2 จำได้ว่าหนังเรื่องสุริโยไทมีฉากกินข้าวในร้านอาหาร แต่ผมไม่ค่อยอยากเอามายึดเป็นหลักฐานมาก เพราะมันเป็นหนัง และดูเหมือนโรงเตี๊ยมจีนมากกว่า
ปล.3 ขอไม่นับการนั่งกินหน้าร้านข้างทางนะครับ ร้านนั่งกินในความหมายของผมคือร้านที่เข้าไปกินข้างในเลย