https://www.dataforthai.com/business/objective

คู่แข่งเยอะมากครับ อย่างพวกฮิตๆก็มีคู่แข่งเป็นพันๆ
เจ้าใหญ่ๆพวกทุนจดระดับ 8-9-10 หลักก็มากมาย 
เพียบ อะไรที่เราคิดว่าใหม่ หรือนิช
แมงมีคนทำไปแล้วเป็นสิบๆ (อย่างน้อย)

สนามรบ คำนี้ไม่เว่อเลยครับ

ผมนึกถึงสมัยเป็นลูกจ้างเลยนะ แล้วมันทำให้ผมนึกถึงลูกจ้างอื่นๆด้วย
(อย่าเพิ่งอคติกับคำนี้ ผมใช้เรียกอาชีพที่มีรายได้เป็นการบริการอะไรสักอย่าง)

- เช่นแพทย์ผ่าตัด อาจจะเพิ่งเริ่มทำงานราวๆ 30
แต่ก็ยาวๆเงินก็พออยู่พอกัน, ไปหลักล้านต่อเดือนก็เป็นไปได้ มั่นคงมาก
อย่างกลางๆก็ได้ 4-5 แสนแล้ว ผมว่ามันอยู่ได้อะ 
อิจฉานะครับ ว่ากันตรงๆ

- คอนซัลกฏหมาย/การเงิน นี่ก็เป็นตัวอย่างของอาชีพลูกจ้างชั้นดี 
เงินดี ยิ่งนานยิ่งเก่ง ความเสี่ยงอะไรก็มีไม่มาก เพราะใช้แต่ความรู้ในหัว
(ความรับผิดชอบต่อลูกค้า สัญญาก็เซฟตัวเราไว้ระดับนึงแล้ว)

พวก specialist ทั้งหลาย
trader/programmer ที่เป็น hardskill 
ย้ายงานได้เรื่อยๆ ในเมื่อมีความสามารถ จะออกมาทำเองก็ได้ จะอยู่ก็ดี
เงินดี ความเสี่ยงต่ำ (เทียบกับคนทำธุรกิจ)

พวกฟรีแลนซก็ดี ถ้าเก่งยิ่งตัวหอม
เอาจริงผมว่าพวกฟรีแลนซนี่น่าสนใจที่สุดเลยนะ 
นักแต่งเพลง/นักวาดรูป/youtuber/ดารา

ส่วนใหญ่จะนึกเคสต่างประเทศออก แม้ไทยจะไม่ค่อยมีก็ตาม

ธุรกิจให้เงินได้ 7-8 หลักต่อเดือนก็จริง แต่ความเสี่ยงอะไรต่างๆ ความยาก ผมว่ามันยากกว่าเยอะอะ 
รุ่งตอนนี้ อนาคตก็ดับได้ ขณะที่อาชีพความสามารถเฉพาะทางต่างๆที่ผมยกมา ยิ่งนานยิ่งเก่ง 
มันไปง่ายเหมือนกันธุรกิจ ถ้าประมาท ล้มทีเผลอๆเป็นหนี้ตาเหลือก 
ลูกจ้างล้มทีอย่างมากสุดก็ตกงาน พอได้งานใหม่ ก็กลับมาแล้ว 

คนเรามีเงินสักประมาณนึงก็แฮปปี้แล้วอะ ผมว่าไม่ต้องอะไรมากเลย
รายได้สัก 5หลักปลายๆ-6หลักต้นๆ เงินเก็บสัก 7หลักกลางๆปลายๆ หลัก ผมว่าพอแล้ว

บ่นๆครับ ใครเห็นอะไรแง่มุมไหน แชร์กันนะครับ ผมมองขาดมองเกิน