คือลำพังชีวิตก็เอาตัวไม่รอดแล้วค่ะ แต่ฝันว่าสักวันอนาคตจะดีขึ้น เราเป็นคนเงียบๆขี้กลัวแพนิค ไม่รู้ว่าจะรวยไหม วุฒิก็น้อย เราก็อยากจะเรียนแค่ย่าที่เลี้ยงเรามาคนเดียว พ่อเค้าไม่ได้เลี้ยง เราเกิดมาเค้าก็เอามาให้ย่าเลย ไม่เคยส่ง ไม่เคยดู ไม่เคยสนใจ มีแต่ตามรังควาน ขโมยเงินเราตั้งแต่เราเริ่มหาเงินเองได้ พอจับได้ก็บอก ก็ไม่ให้อ่ะกูพ่อนะ ลักรถจักรยานยนต์เราไปขาย ด่าทอเราเป็นลูกอกตัญญู สร้างแต่ภาพจำร้ายๆให้เราตั้งแต่เด็กจนโต ไหนจะด่าย่า จอเงินย่า ไม่ให้ก็เผาบ้าน เผารถ ทำร้ายครอบครัวคนรอบข้างสาระพัด เราอยากจะเอาย่ามาอยู่ด้วยจริงๆ ติดที่ลำพังตัวเองยังไม่มีที่ซุกหัวนอนเลย โควิดทำงานไม่ได้ก็ต้องกลับมาอยู่บ้านมาดูแลย่าด้วย แต่พ่อเราก็อยู่ด้วย งายการไม่เคยทำเล่นแต่ไก่และมีพวกมานั่งเติมบ้าน ปล่อยให้เพื่อตัวเองที่เป็นผู้ชายมาแอบดูเราตอนนอน เราว่า เค้าก็ด่า บอกจะฆ่าเราบ้าง เมาม้าทีนึงก็พูดสาระพัดกับเพื่อ ว่ามีลูกก็ไม่เคยเลี้ยงดูกู ส่งเงินก็ไม่เคย ทรพี ไม่มีกูมันจะได้เกิดมาไหม เคยเถียงทีตอนเด็กๆกระทืบเรา ซี่โครงแทบหัก เอาชื่อเราไปยืมเงินคนอื่น บอกว่าเราขายตัวมีผัวเสี่ยอยู่ กทม ต่างจังหวัดอ่ะเนอะ ใครทำอย่างว่า คือรวย ทั้งที่แฟนยังไม่เคยมีเลย เราอยากจะพาย่าหนีมากๆ ทรมานที่สุด อยากให้มันตาย ไม่อยากให้มันอยู่ ทวงบุญคุณสร้างปัญหาไม่จบ เสี่ยงคุกตั้งหลายรอบ ที่บ้านหมดเงินหลายแสนประกันออก ทั้งยา ทำร้ายร่างกาย เราเกลียดมากๆเลย พูดอยู่นั่นว่า ไม่ได้เลี้ยงก็ไงกูก็เป็นพ่อ เพื่อนเค้าก็เชื่อเค้า ย่าเราทนไม่ได้หนีตั้งหลายรอบ แต่เค้าแก่แล้ว บวกกับสงสารลูกเล็กของเค้าที่เป็นน้องเราที่ไปมีกับเมียที่อายุเท่าๆเราทิ้งกันก็ขนมาให้ย่าเลี้ยง ขอโทษนะคะ ถ้าแช่งจะเป็นอะไรไหม เราเกลียดมากจริงๆ อยากกลับ กทม มาก บอก ครั้งต่อไป ไปทำงานไม่ส่งเงินมา จะตามไปถึงที่เลย จะประจานให้หมดว่าเลวแค่ไหน เราอยากจะแตกหักเอาตีนถีบหน้าแรงๆแต่ก็กลัวย่าเสียใจ เงินทองปลอกลอกย่า งานการก็ไม่ทำ ยังจะมาทำแบบนี้ เราอยากจะรวยมากๆค่ะ จะเหยียบให้จมเลย บอกอายเพื่อน ลูกไม่ส่ง อายที่ตัวเองทำตัว ดีกว่าไหม สักวันถ้าชีวิตเจริญจากแรงกตัญญูต่อย่าผู้เลี้ยงได้ เราจะทำใหชีวิตเค้าน่าสมเพชกว่าที่เป็นอยู่ อันนี้ระบาย
ตั้งกระทู้คำถามเลยอยากจะถาม ทุกครั้งที่เราเกลียดมัน เราร้อนใจอยากจะฆ่าให้ตายไป ทำอย่างไงให้ใจเราสงบดีคะ
ปล.สัตว์ในคราบบุพการี