จริงๆ ทางสื่อท้องถิ่นของจังหวัดตราดได้แนะนำที่ท่องเที่ยว unseen แห่งนี้ไว้ตั้งแต่ช่วงปลายปี 2563 ที่ผ่านมา แต่ส่วนตัวยังไม่เคยได้แวะไป ช่วงหลังทางองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นได้พยายามพัฒนาให้ที่นี่เป็นแหล่งท่องเที่ยวโดยทำถนนให้เข้าไปได้สะดวกมากขึ้น 24 มกราคม 2564 ที่ผ่านมาเลยได้มีโอกาสครับ (เว็ปไซท์ข่าวของตราดทีวี https://www.tratonline.info/archives/8892 เข้าถึงข้อมูลเมื่อ 31 มกราคม 2564)

เราสามารถปักหมุดในแผนที่ google แล้วเปิดระบบนำทางไปได้ครับ "พระพุทธสิริภูวดลมงคลชัย" หรือ "สำนักสงฆ์เขามอญ" ก็ได้ มีอยู่ใน map และเป็นตำแหน่งที่ถูกต้อง เส้นทางไม่ผิด แต่ถนนยังเป็นถนนลูกรัง ฤดูแล้งรถเล็ก (รถเก๋ง) ยังพอเข้าไปได้ (เราไปด้วยรถยนต์ส่วนตัว) แต่ถ้าช่วงฤดูฝนแล้วคงต้องดูอีกที กลัวว่าจะเข้าไปได้แต่ออกไม่รอด

อ่างเก็บน้ำเขาระกำจัดเป็นอ่างเก็บน้ำหลักของจังหวัดตราด และเมื่อประมาณ 10 ปี ก่อน ทางราชการได้มีโครงการปรับปรุงอ่างเก็บน้ำเขาระกำแห่งนี้ให้สามารถเก็บกักน้ำได้เพิ่มมากขึ้น ผลที่ตามมาคือจะมีพื้นที่บางส่วนถูกน้ำท่วมเพิ่มเติมจากแต่ก่อน ทั้งสวนของชาวบ้าน รวมทั้งสิ่งก่อสร้างบางแห่งด้วย และสำนักสงฆ์เขาระกำ (หรือบางคนเรียกว่าสำนักสงฆ์เขามอญ ซึ่งใน google map ก็ใช้ชื่อนี้) ก็เป็นอีกแห่งหนึ่งที่ถูกน้ำท่วม

พระพุทธสิริภูวดลมงคลชัย เป็นพระพุทธรูปขัดสมาธิเพชรสีขาวองค์ใหญ่ พระเกศาเป็นมวยรวบไว้ รัศมีเป็นดอกบัวตูม ครองผ้าแบบเสมือนผ้าจริง มีพญานาคสามเศียรขนาบด้านซ้ายและขวา

(รูปจาก google map ในช่วงที่น้ำยังไม่ท่วมถึง โพสต์ไว้โดยคุณ jrat wiron เมื่อ june 2018)

ช่วงที่เราเข้าไปน้ำได้ลดระดับลงจากจุดสูงสุดพอสมควร โดยเราขับรถจากเมืองตราดมุ่งหน้าอ่างเก็บน้ำเขาระกำตามถนนหมายเลข 4029 เส้นทางเดียวกับวัดหนองเสม็ด ก่อนถึงสันเขื่อนสัก 1-2 กิโลเมตรก็เลี้ยวซ้ายเข้าถนนลูกรัง ไม่ไกลก็จะถึงครับ เราเข้าไปถึงจุดที่ 1 ก่อนเพราะถนนค่อนข้างดีกว่า ซึ่งจะได้วิวมุมไกล

ถ่ายรูปจากจุดที่ 1

หลังจากนั้นเราขึ้นไปยังจุดที่ 2 

 

และยังคงสามารถนำรถเข้าไปได้จนถึงบริเวณเกือบถึงองค์พระ (รูปบนคือตรงบ้านหลังคาสีเขียวด้านขวาของรูป) จากนั้นเราจอดรถแล้วลงเดินถ่ายรูป (แต่ต้องระวังเรื่องทรัพย์สินของชาวบ้าน รวมทั้งต้นไม้ในสวนด้วย**)

รูปถ่ายจากบริเวณจุดที่ 3

บริเวณริมตลิ่งยังมีร่อยรอยของการนำดอกไม้มากราบสักการะพระพุทธรูป และร่อยรอยการจุดธูปเทียนอยู่ทั่วไป (*การเดินทางโดยนำรถไปเอง ต้องระวังทรัพย์สินของชาวสวน รวมทั้งต้นไม้ด้วยครับ ทางที่ดีอาจจอดรถไว้ริมถนนด้านบนแล้วเดินเท้าลงมาชมวิว หรือถ่ายรูป โดยผ่านส่วนทุเรียนของชาวบ้านลงมา)

มีการจัดการท่องเที่ยวให้นักท่องเที่ยวนอกเหนือจากการขับรถเข้ามาเองแบบเรา ยังสามารถเดินทางโดยเรือท้องแบนเข้าไปได้ ตามนี้ครับ ลองคลิกเข้าไปดูรูปได้ตามลิงค์ ---> https://web.facebook.com/groups/wipark.mueang.trat/permalink/1762177930604708

---------------

คุณหมูยอ

เดินทาง 24 มกราคม 2564

บันทึก 31 มกราคม 2564

---------------