คือเราทำงานระบบกงสีให้ที่บ้านค่ะ บอกก่อนว่าเหนื่อยกายและใจมาก ตั้งแต่เราเรียนมหาวิทยาลัยเราไม่เคยขอเงินค่าขนมเลยต้องทำงานหาเงินเองตลอดไม่ค่อยมีสังคมกับเพื่อนข้างนอกค่ะเพราะเลิกเรียนก็ต้องนั่งรถไปทำงานต่อ(ค่าเทอมที่บ้านออกให้ค่ะ) พอจบมาก็มาขายของกับทางบ้านค่ะ มีคนถามตลอดค่ะว่าจบมาทำไมมาเป็นแม่ค้า เราก็ไม่สนนะคะเราทนมาตลอดเราทั้งทุ่มเทแรงกายแรงใจทำทั้งงานนอกบ้านงานในบ้านทั้งหมด ส่วนเงินที่ได้ค่าแรงรายวันเราก็เก็บตลอดพอที่บ้านมีปัญหาอะไรก็เอาเงินเราออกตลอดค่ะไม่เคยได้คืนจนยอดอยู่ที่แสนกว่าแล้วค่ะ รถที่ใช้ขับไปขายก็ชื่อเราซึ่งยังผ่อนไม่หมดค่ะ จนถึงวันนี้เราเครียดมากค่ะไม่มีใครเห็นสิ่งที่เราทำเลยและหลายปีแล้วที่ทำมาแต่ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยและอนาคตร้านนี้ก็ต้องเป็นของน้องค่ะเพราะเราเป็นเพียงลูกติดทางแม่ค่ะ อยากออกจากกงสีค่ะย้ายออกจากบ้านเลยค่ะไปอยู่บ้านแฟนแต่ใจจริงอยากไปอยู่ตัวคนเดียวมากกว่าด้วยซ้ำค่ะไม่อยากเป็นภาระใครใจก็กล้าๆกลัวๆค่ะ เงินเก็บก็น้อยนิดค่ะ เคยหนีออกจากบ้านค่ะ1อาทิตไม่มีใครตามค่ะแถมเรากลับมาคราวนี้เงินค่าของก็หาย งานบ้านก็ไม่มีใครทำค่ะกลายเป็นเราต้องมาออกค่าใช้จ่ายและนั่งทำอีกเหมือนเดิม เหนื่อยมากจริงๆไม่ต่างจากคนใช้ในบ้านเลยค่ะ😭😭😭
แต่ติดตรงที่เราจบมาไม่เคยทำงานเลยแถมช่วงนี้โควิดด้วยไม่รู้อนาคตค่ะว่าจะเป็นยังไง เพื่อนๆพี่ๆช่วยแนะนำหน่อยได้มั้ยคะกลัวมากค่ะเพื่อนก็ไม่มี แนะนำงานหรือที่อยู่ก็ได้ หรือให้คำปรึกษาก็ได้นะคะเพราะถ้าไม่มีแฟนก็เหมือนตัวคนเดียวบนโลกเลยค่ะ😭😭😭
ถ้าออกจากกงสีมาใช้ชีวิตเองข้างนอกช่วงโควิดจะลำบากมั้ย
แต่ติดตรงที่เราจบมาไม่เคยทำงานเลยแถมช่วงนี้โควิดด้วยไม่รู้อนาคตค่ะว่าจะเป็นยังไง เพื่อนๆพี่ๆช่วยแนะนำหน่อยได้มั้ยคะกลัวมากค่ะเพื่อนก็ไม่มี แนะนำงานหรือที่อยู่ก็ได้ หรือให้คำปรึกษาก็ได้นะคะเพราะถ้าไม่มีแฟนก็เหมือนตัวคนเดียวบนโลกเลยค่ะ😭😭😭