ใครเคยเป็นแบบเราบ้างคะ 
เราเป้นคนนึงที่รักเพื่อนมาก เวลาอยู่กับเพื่อนจะสนใจเพื่อนมากกว่าแฟน คืออะไรก็ตามเพื่อนมาก่อนแฟนตลอด แต่แฟนไม่เคยว่าอะไรเลยค่ะ เพราะเวลาอยู่กับแฟนก็ให้เวลาแฟนเต็มที่ แต่พอเวลาอยู่อยู่กับเพื่อนก็ชอบเอาแฟนไปด้วย แต่สนใจเพื่อนมากกว่าแฟน
แต่เรื่องมันมีอยู่ว่า...คือตัวเราเองอะเป็นคนขี้น้อยใจมาก นิดหน่อยก็น้อยใจ เป็นคนคิดมาก นิดหน่อยก็เอามาคิด คิดเล็กคิดน้อย (อันนี้ยอมรับว่ามันคือข้อเสียของเรา) เมื่อก่อนคือเวลาเพื่อนชวนไปไหนคือไปหมดเลย ร้านเหล้า ร้านหมูทะ คือแบบติดเพื่อนมาก แต่ตอนนี้อะไรมันเปลี่ยนไป ไปไหนมาไหนไม่เคยชวนเราเลย  จนเรามีความรู้สึกน้อยใจทำไมไม่ชวนเราบ้าง 
คือเรามีปมมาตั้งแต่เด็ก ตอนเรียนก็ไม่ค่อยมีใครคบ ทำงานกลุ่มเป็นเศษตลอด ไม่มีเพื่อนสนิท เวลากินข้าวพักกลางวันก็ไปก็ติดจามเขาไปตลอด คือเราไม่มีเพื่อน เรียนไม่เก่ง ไม่น่ารัก โดนแกล้ง โดนล้อตลอด พอโตมาทำงานโรงงานก็ไม่มีเพื่อนอยู่ดี ก็แอบมีความคิดที่ว่า ทำไมเราไม่มีเพื่อนเหมือนคนอื่นเขาบ้าง ปกติเราเป็นคนเข้าหาคนอื่นไม่เก่ง โลกส่วนตัวสูง แต่พอเวลาอยู่กันคนอื่นตือเราพยายามแล้ว พยายามพูด พยายามคุย พยายามตีสนิท แต่ก็ไม่มีใครสนิทกับเราเลย แต่นอกโลกสังคมโรงงานเราก็มีเพื่อนที่เป็นเพื่อนเที่ยวผับอะไรพวกนี้ แต่ตอนนี้เริ่มไม่คบเรา ไปไหนมาไหนก็ไม่ชวนเรา ไม่เคยนึกถึงเราเลยตอนนี้
บางทีไปไหนมาไหนกันคบแก๊ง แต่ขาดเรา ซึ่งแต่ก่อนมันเคยมีเราอยู่ในแก๊ง หรือว่าเราไม่มีรถเพื่อนเลยไม่คบ เราไม่รู้จะทำตัวยังไง เราเครียดมาก  คือเรารู้ว่าเพื่อนไม่ได้อยู่กับเราตลอดชีวิต แต่คือทั้งชีวิตจะไม่มีเพื่อนเลยสักคนมันก็ไม่ใช่ คือเราอยากรู้ว่าเราทำไรผิด เวลาไปเที่ยวเราก็ช่วยออกตลอด เผลอๆเลี้ยงเพื่อนด้วยซ้ำ เพื่อนอยากถ่ายรูปเราก็เอากล้อฃเราไปถ่ายให้ 4คน ในกล้อฃมีแต่รูปเพื่อน รูปเราไม่มีเลยสักรูป เวลาวันเกิดเราซื้อเค้กปอนให้เพื่อนทุกคน แต่พอวันเกิดเราเพื่อนซื้อเค้กเซเว่น เราต้องปรับตัวเข้าหาเพื่อนยังไง เพื่อนถึงจะคบ