เราเป็นแบบนี้ทุกๆวันเลย ตอนไปรรก็สนุกอยู่นะ แต่พอเจอเรื่องที่มันรู้สึกเสียใจ เฟล อย่างเดินๆไปจะซื้อของก็ลืมเอากระเป๋าเงินมาเราก็รู้สึกว่าทำไมพระเจ้าไม่รักเราบ้างเลยอะ แต่พออยู่กับเพื่อนก็เริ่มดีขึ้น แต่หลังจากกลับห้องไปเราเหนื่อยมากๆบางทีอยากจะหายไปเลยทำไมมันเหนื่อยขนาดนี้ (เราอายุแค่13ค่ะปีนี้จะ14) หลางคืนก็ร้องไห้จนหลับตื่นเช้ามาตาก็บวม บางทีก็ร้องไห้เพราะอะไรไม่รู้ เรารู้สึกเหนื่อยกับโลกนี้มากจริงๆ เราอยากมีวันดีๆแบบคนอื่นบ้างอะค่ะ เราทำยังไงดีคะ เราไม่รู้ว่าที่เราเป็นอยู่คืออะไร แต่ไม่อยากจะคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าเลย แต่ยังไงดีล่ะเราอยากลองเวลาเจออะไรที่มันเฟลก็ลองคิดในแง่บวกบ้าง อยากลองมองโลกในแง่ดีบ้าง ตอนนี้ก็ยังร้องไห้ไปพิมพ์อยู่เลย55555555555555 ทำยังไงดีคะ อยากจะรู้ว่าปกติแล้วคนอื่นเค้ามีความสุขแบบนี้เพราะเราอาจจะปกติก็ได้ที่เจออะไรแบบนี้ค่ะ อย่างวันนี้เราแค่ต้องไปซักผ้าแล้วเราทำอะไรที่มันเด๋อๆท่ามกลางผู้คน เค้ากลับตลกเราค่ะเรารู้นะว่ามันเป็นเรื่องที่ปกติแต่พอเรากลับห้องมาเราแทบจะทุบหัวตัวเองเเล้วมันเหมือนกับว่าไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้มันรู้สึกแฮปปี้บ้างค่ะ บางทีก็นอนกอดตัวเองแล้ววร้องไห้จนหลับไป55555555555 ยาวนิดหน่อยแต่เราขอคำปรึกษาได้มั้ยคะ *******ว่าเราควรจะจัดการตัวเองยังไงดี*******