สวัสดีค่ะ เราอยากมาปรึกษาทุกๆคนค่ะ คือเราอายุ14ปีนะคะ อาศัยอยู่กับน้า,ตา,ยาย คือเราเป็นคนที่ค่อนข้างโลกส่วนตัวสูงค่ะ วันๆอยู่แต่ในห้องส่วนสาเหตุที่เราชอบอยู่คนเดียวมากกว่าออกไปเจอผู้คนก็เพราะว่าเรามักจะถูกคนในครอบครัวต่อว่า เเล้วญาติๆก็บูลลี่ เรารู้สึกว่าอยู่คนเดียวเเล้วสบายใจกว่า โดยทุกๆวันเราจะมีหน้าที่กวาดบ้านถูบ้าน ซึ่งเราก็ทำเสร็จเรียบร้อยเเล้วเราก็กลับเข้าห้องเหมือนเดิม พอเราเข้าห้องทีไรยายเราจะด่าเราเเรงๆตลอด(ทุกวัน)ว่าหน้าด้านจะไปไหนก็ไป อยู่เเล้วก็รกบ้าน เกลียดนักคนขี้เกียจ(ทั้งๆที่เราก็ทำหน้าที่ของตนเองเสร็จเเล้ว)  เขาจะคอยด่าว่าเราทุกๆวัน แต่ละคำมันก็เเรงสำหรับเรามากๆเลยค่ะ เวลาเราจะอธิบายอะไรเขาก็ไม่ฟังเอาแต่ด่าเเล้วบอกว่าเราแก้ตัว ที่เราไม่ออกจากห้องก็บอกว่าเราติดอะไรสักอย่าง(เชิงไม่ดี) แต่ความจริงเราไม่ติดอะไรที่ไม่ดีค่ะ เราต้องเรียนออนไลน์ เสาร์อาทิตย์ก็อยากใช้เวลาอยู่กับตัวเอง ดูซีรีย์ ฟังเพลง เเล้วก็มีหัดตัดคลิปเล่นๆค่ะ เรื่องเที่ยวเราก็ไม่ได้เที่ยวแบบเพื่อนๆคนอื่นเขา  เราอยู่แต่บ้าน ส่วนเรื่องผู้ชายเราก็ไม่ได้คิดว่าจะมีนะคะ เพราะเราไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย เอาตามตรงเราร้องไห้กับครอบครัวบ่อยมากๆแต่ไม่มีใครรู้ เราเครียดมากบางครั้งก็อยากทำร้ายตัวเอง เราไม่อยากอยู่เเล้ว เรารู้สึกเหมือนเป็นเราอะไรก็ผิด เรารู้สึกโดดเดี่ยวมากๆ ความรู้สึกเราตอนนี้คือสิ้นหวัง โดดเดี่ยว ท้อมากๆ เราลืมไปเเล้วว่าความสุขมันเป็นอย่างไร เราก็แค่เด็กคนนึงที่ต้องการคนมาเข้าใจในสิ่งที่เราเป็น เราอยากมีความสุข ทุกครั้งที่โดนยายด่าเราจะมีอาการหวาดกลัวทุกครั้ง ระแวงมากๆ รู้สึกอยากหนีไปไกลๆ ไม่อยากอยูใกล้ เราควรทำยังไงดีคะทุกคน เราไม่รู้จะปรึกษาใครเเล้ว ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ