ทำไมเราถึงรู้สึกแบบนี้กับเขา นี่เขาเรียกว่ามากกว่าชอบแล้วใช่ไหม?

เราชอบคนๆนึง เราหวังให้เขาเป็นในแบบที่เราคิด แล้วพอเขาไม่ได้เป็นตามนั้น เราก็รู้สึกผิดหวังในตัวเขา เราแอบเสียความรู้สึกว่าทำไมเขาต้องเป็นแบบนี้ เราไม่เคยคุยกับเขาในประโยคยาวๆเลย เรายินดีในสิ่งที่เขาเจอ ไม่ว่าจะเรื่องเรียน กิจกรรม​หรือแม้แต่กีฬาที่เขาชอบ เราคิดเสมอว่าเขาเป็นคนเก่ง เก่งทุกอย่าง เขาเป็นคนเรียบร้อยมาก เอาจริงๆเขาไม่ได้มีเรื่องอะไรที่ทำให้เราประทับใจเลยนะ เราแค่รู้สึกว่า คนๆนี้มันใช่
เราเจอกันครั้งแรก เป็นเวลา 3 วันที่เราได้อยู่ด้วยกัน ตอนนั้นเราก็ไม่ได้สนใจอะไรในตัวเขามาก แต่พอแยกจากกัน เรากลับคิดถึง คิดว่าอยากเจออีก จนพาตัวเองมาอยู่ในที่ๆเขาอยู่ แต่ก็ไม่ได้อยู่ไกล้ตัวเขานั้นแหละ เพราะเราก็ต้องเดินตามชีวิตเราเอง เรารู้สึกดีที่ได้พบเขา อย่างน้อยๆ ให้เขาเห็นเราด้วยยิ่งดี แต่ทั้งเราและเขาต่างมีอีโก้ จึงทำให้ทุกครั้งที่เจอกัน คือต่างคนต่างเมินใส่กันและกัน
อยากถามทุกคนที่เข้ามาอ่านว่า
1. ถ้าเมินแบบตั้งใจเมิน เราสามารถรู้สึกได้ไหม?

เราชื่นชมในทุกๆสิ่งที่เขาเป็น พยามสนับสนุน​เขาเงียบๆ ทำเป็นไม่ได้สนใจในสิ่งนั้น แต่จริงๆคือสนใจมากๆ เราต่างมีไลฟ์ส​ไตล์​ที่คล้ายกัน และบังเอิญ​เจอกันบ่อยมาก ห้องสมุดเอย สวนหย่อมเอย
แต่ก็ที่บอก พอเขาเห็นเราจากที่ไกลๆ เขาก็เมินเรา และเราก็ทำแบบนั้นเช่นกัน
เห้อ ชีวิต
แค่จะระบายเฉยๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่