ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยและไม่เข้าใจแฟนตัวเองเลยคะ

เรากับแฟนคบกันมาได้ปีนิดๆ แล้วคะ เริ่มคบกันเพราะทำงานที่เดียวกัน หลังจากแฟนเลิกกับแฟนเก่าเขา ก็มาจีบเราต่อเลย (นางบอกเราตรงเสป็กทุกอย่าง ตั้แต่เห็นครั้งแรก แต่ไม่ได้เข้ามาจีบหรือมาคุยเพราะมีแฟนอยู่แล้ว)
แฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรกของเราที่จริงจังด้วยและแพลนกันไว้ว่าจะแต่งงานกัน
ตัวเราทั้งสองคนมีนิสัยคล้ายกันหลายๆ อย่าง เช่น ใจร้อนเหมือนกัน (แต่แฟนจะร้อนกว่า) มีอีโก้เหมือนกัน (แต่แฟนมีมากกว่า) ติดแฟนเหมือนกัน และชอบอะไรหลายๆ อย่างคล้ายกัน ไลฟ์สไตล์ก็คล้ายกัน คือชอบดูหนัง นอนอยู่ในห้อง เที่ยว ตจว.บ้าง แฟนมีข้อเสียอีกคือ ปากจัดด้วย -*-
โดยเราและแฟนต่างเจอครอบครัวของกันและกันแล้ว ทางครอบครัวแฟนชอบเราทุกคนเลย แต่ทางครอบครัวเราค่อนข้างหัวโบราณ เลยเฉยๆ กับแฟน และแค่บอกว่าถ้าชัวร์แล้วก็ค่อยพามาเจออีกที

ปัญหามันอยู่ที่ว่า เรากับแฟนด้วยความที่มีความใจร้อนเหมือนกัน และต่างคนต่างมีอีโก้ เลยค่อนข้างทะเลาะกันบ่อยแทบทุกเดือน ในช่วง 5 - 6 เดือนหลังๆ นี้ (น่าจะหมดโปรแล้ว 55) แต่ทุกครั้งที่ทะเลาะก็จะมานั่งปรับความเข้าใจกัน
แต่ล่าสุดนี้มีเรื่องผู้หญิงเข้ามาด้วย โดยผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ทำงานเดียวกันและอยู่แผนกเดียวกันกับแฟนเรา แต่สนิทกันมากกกกกกกกกกกกกก (แฟนบอกว่าต้องสนิทไม่งั้นจะทำงานลำบากเพราะต้องประสานงานกันตลอด) และอีกอย่างในแผนกก็มีกันไม่ถึงสิบคน สนิทกันแบบว่าเคยไปส่งบ้านครั้งนึง โดยไม่บอกเราก่อน แต่ที่รู่เพราะพวกเขาโดนตำรวจจับเพราะผู้หญิงไม่ได้ใส่หมวกกันน็อค เลยกลับบ้านช้า เราเลยถามสาเหตุที่กลับช้าเขาก็เลยต้องบอกว่าไปส่งน้องคนนั้น เพราะเลิกเที่ยงคืน รถไฟฟ้าปิดหมดแล้ว แล้วก็เคลียร์กันยาว แฟนเราบอกว่าที่ไม่ได้บอกเพราะรีบไปส่งเลยไม่ได้พิมบอกเรา (เป็นเพื่อนร่วมงานที่แสนจิงๆ เหอะๆ)
หลังจากนั้นเราก็แอบระแวงสองคนนี้มาตลอด เราจะเช็คไลน์บ้าง ว่าคุยอะไรกับใคร (จนเห็นคุยกันเยอะเลย มีปรึกษาเรื่องเพื่อนที่ทำงานด้วย แต่ไม่ปรึกษาเรา -*- เราเลยขอแฟนว่าอย่าคุยกันเยอะนะ เราไม่พอใจ มีอะไรทำไมต้องคุยในไลน์กับคนนี้ คนอื่นทำไมไม่คุย แต่แฟนเราก็บอกว่าคุยเฉพาะเรื่องงานนะ ขอให้เราเชื่อใจแฟน ..... คราวนี้ก็ทะเลาะกันอีก เกือบเลิกกัน -*-)
คือถึงแม้ว่าแฟนจะบอกว่าไม่มีอะไร ไม่ได้คิดอะไรก็ตาม แต่บางทีก็ยังมาเล่นหยอกล้อกันต่อหน้าเราด้วย เช่น นั่งทานข้าวกันอยู่กลุ่มเดียวกัน ก็มาเรอใส่หน้ากัน ทั้งที่เราก็นั่งอยู่ (ตอนนั้นโมโหและหึงมาก เพราะเขาเองก็เคยว่าเราตอนที่เราไปเล่นกับผู้ชายคนอื่นต่อหน้าเขาด้วยเหมือนกัน เลยคิดว่า ทำไมห้ามเราทำแต่ตัวเองไปทำกับผู้หญิงคนอื่นละ เห้อ)
หลังจากนั้นก็เคลียร์กันอีกเรื่องผู้หญิงคนนี้ (อีกแล้ว) เขาขอให้เราเชื่อใจเขา เพราะผู้หญิงคนนั้นนางก็มีแฟนแล้ว และเขาก็รักเราคนเดียว อยากให้เชื่อใจเขาด้วย เขาไม่มีทางไปชอบกับน้องคนนั้น (พูดง่ายแต่มันทำใจยากไหมคะ -*-) รอบนี้เราทะเลาะกันหนักเลย เราถึงกับบอกว่าถ้าไม่ให้เราแสดงอาการหึงหวง ก็เป็นเพื่อนกันดีกว่าไหมละ เพราะถ้าเป็นแฟนเราก็มีสิทธิหึงนะ เขาเล่นกันเกินไป.... เขาก็บอกว่า งั้นผมก็คงต้องทำตามที่คุณบอกนั้นเเหละจะได้ไม่มีปัญหา (เอิ่ม ดูเหมือนโดนบังคับเน้อะ มันใช่ไหมเนี่ย...เห้อ)

และผ่านมาไม่นาน ล่าสุดแฟนบอกว่าแฟนเครียดๆ แต่เราก้ไม่รู้ว่าเครียดแค่ไหน เลยเข้าไปคุยด้วย แต่กลับโดนแฟนเมิน (เมินเค้าทำไม!!) ทีนี้เป็นเรื่องอีกแล้วคะ เราขึ้นเลย มันรู้สึกแบบ เห้ย ไมไม่สนใจกันแล้วหรอเนี่ย ไม่แคร์ความรู้สึกกันเลยหรอ งั้นเป็นเพื่อนกันดีกว่า!! เลยบอกแฟนไปว่าเป็นเพื่อนกันดีกว่า เรารับไม่ได้ที่โดนเมินแบบนี้ แต่นางก็บอกว่านางไม่ได้เมินนะคะ แค่เครียดๆ งานเลยใช้เวลาคิดนู้นนี้นั้น เลยไม่ได้สนใจเรา (แต่กับคนอื่นนางก็คุยด้วยปกติ เห็นแต่เมินเราคนเดียว T-T)
แต่สรุปเราก็ไม่ยอมคะ เป็นเพื่อนดีกว่า เช้อะ ไม่แคร์เราเราก็ไม่แคร์แล้ว เหนื่อยยยยย (ใจจริงที่พูดไปก็อยากให้มาง้อแหละ สรุปก็ง้อนะแต่ง้อแปปเดียว พอเราดื้อหัวชนฝาจะเป็นเพื่อนเขาก็ยอม เป็นเพื่อนก็เป็นเพื่อน เง้อ ยอมแพ้ง่ายจัง -*-)
เลยสรุปเป็นเพื่อนกัน หนึ่งคืน 555+ ต่างคนก็ต่างไม่คุยกันเลย ไม่ทักกันเลย จนบ่ายวันรุ่งขึ้น เรายอมแพ้ กลับไปง้อเค้าส้ะเอง เพราะทนคิดถึงไม่ไหว -*- (เสียฟอร์มมากเลย อีโก้หายไปแปปนึง 55)
นี้เป็นการบอกเลิกครั้งแรกของเรานะคะ เพราะเราไม่ไหวจิงๆ เพราะทะเลาะช่วงหลังๆ นี้ทะเลาะกันบ่อยมาก ทั้งที่มีเรื่องผู้หญิงเข้ามา ทั้งที่แฟนเมินใส่ ทั้งที่แฟนใส่ใจเราน้อยลง และบางทีก็ไม่ให้เกียรติเราต่อหน้าคนอื่นด้วย (เคยตะคอกใส่เราในห้องอาหารที่ทำงานด้วย -*-)

จริงๆ คิดอยู่ว่าที่เราต้องปรับตัวกันตลอดแบบนี้ มันเหนื่อยไปไหม มันจะรอดไหม แต่อีกใจนึงที่ทนเพราะเรารู้ว่ามันเป็นข้อเสียของเค้า ถ้าเรารักเขาก็ต้องรับข้อเสียเขาพวกนี้ให้ได้ แต่อีกใจหนึ่งก็กังวลว่า เป็นแฟนกันแค่ปีกว่ายังเหนื่อยใจขนาดนี้ ขืนแต่งงานกันไปไม่ยิ่งยุ่งยากกว่านี้รึเปล่านะ (เห้อ)
ขอเล่าข้อดีแฟนมั้งคือ นางไม่ดื้มเหล้า เบียร์ (ดื้มเป็นบางโอกาสเวลาสังสรรค์) ไม่เที่ยวผู้หญิง รักครอบครัว ประหยัด เก็บเงินเก่ง ทะเยอทะยาน เก่ง ร้องเพลงเพราะ กล้าแสดงออก (ปลื้ม 55 ) แล้วแฟนเวลาอยู่กับเราสองคน กับอยู่ในที่ทำงานจะเหมือนเป็นคนละคนนะคะ อยู่กันสองคนแฟนจะทำตัวน่ารักมาก อ้อนเราเหมือนเด็ก ตามใจเรา แต่อยู่ที่ทำงานแฟนจะเก็กทำตัวเป็นผู้ใหญ่โดยมีเราอยู่ในโอวาส -*- (มันต่างราวฟ้ากะเหว แงๆ) ที่เรายังทนอยู่เพราะรู้สึกว่า ในเวลาชีวิตปกติหลังออกจากที่ทำงานเขาจะทำตัวน่ารักดี แต่ที่ทนนิสัยเขาไม่ได้ส่วนใหญ่เกิดจากทำงานด้วยกันแล้วเขาจะเป็นอีกคนคะ
ตอนนี้เลยเหนื่อยๆ และไม่ค่อยเข้าใจแฟนว่าเขาจะเป็นคนแบบไหนกันแน่ เค้าแคร์เราจริงรึเปล่า เราควรคบกันเขาต่อไปไหม เราก็เหนื่อยที่ต้องปรับกับอารมณ์แปรปรวน สองบุคลิกของเขา แต่ใจนึงก็รักมากและอยากอยู่กับเขาไปตลอด เห้อ ขอความเห็นเพื่อนๆ พี่ๆ ที่มีประสบการณ์ในพันทิพหน่อยนะคะ
ขอบคุณคะ